Metoda wyznaczania planu rozmieszczenia ładunku dla samochodów dostawczych

Charakter i skala niebezpieczeństwa zależy od rodzaju i postaci transportowej ładunku, środka transportu oraz metod zabezpieczenia ładunku na czas przewozu. Wiele z tych zagrożeń ma charakter dynamiczny wynikający z działania sił bezwładności oraz statyczny - powodowany oddziaływaniem siły ciężkości. W artykule zostaną zaprezentowane zagadnienia związane z minimalizacją zagrożeń o charakterze mechanicznym, które wynikają z niewłaściwego rozmieszczenia ładunku na pojeździe drogowym.

Siły działające na przewożony ładunek
Ładunek działa tylko siłą swojego ciężaru na otoczenie, jeżeli pojazd przemieszcza się ze stałą prędkością po linii prostej. Zaburzenie stałego charakteru ruchu pojazdu (np. przez hamowanie, przyspieszanie, zmianę pasa ruchu) powoduje pojawienie się siły bezwładności, z którą ładunek działa na swoje otoczenie. W transporcie drogowym siły bezwładności, z jakimi ładunek działa na pojazd, mogą być bardzo duże i prawie równe ciężarowi ładunku. […] Odpowiednie mocowanie ładunku i płynna jazda, bez gwałtownych zmian toru i prędkości jazdy spowoduje, że ładunek będzie działał na skrzynię pojazdu niewielkimi siłami. Pojazd załadowany nie może przekroczyć maksymalnych dopuszczalnych nacisków osi i dopuszczalnej macy całkowitej (DMC). Należy również wziąć pod uwagę minimalne naciski na poszczególne osie tak, aby zapewnić właściwą stabilność i sterowność pojazdu. Niewłaściwe rozmieszczenie ładunku na pojeździe może spowodować zmianę położenia środka ciężkości ładunku oraz kombinacji pojazd-ładunek. W efekcie może to doprowadzić do zaburzenia właściwego obciążenia osi pojazdu, a tym samym do stworzenia sytuacji zagrażającej bezpieczeństwu w ruchu drogowym. Jednym z najczęstszych wypadków spowodowanych przez niewłaściwe rozłożenie obciążenia jest przewrócenie się pojazdu.

Artykuł zawiera 8215 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka