Infrastruktura transportowa (kolejowa) w Republice Białorusi

Sieć kolejowa obejmuje 5 503 km linii kolejowych, jednak jedynie 899 km (16,3% długości sieci) stanowią linie zelektryfikowane (25 kV 50 Hz). Rozstaw torów wynosi 1 520 mm, a gęstość sieci - 2,65 km na 100 km kw. powierzchni i 5,45 km na 10 000 mieszkańców. Główną linią jest trasa Baranowicze - Mińsk - Orsza, będąca częścią trasy Moskwa - Warszawa - Berlin. Ta trasa jest też najbardziej obciążona i ma największe parametry eksploatacyjne. Wybrane pociągi pasażerskie osiągają na niej prędkość 140 km/h. Istnieją również bezpośrednie połączenia z Mińska do Moskwy, Kijowa czy Sankt Petersburga. Pociąg jest najczęściej wybieraną formą transportu, szczególnie na dłuższych trasach. Rozwinięta sieć linii kolejowych łączy białoruskie miasta Grodno i Brześć z polskimi miastami: Kuźnicą Białostocką i Terespolem. Najważniejszymi liniami kolejowymi są magistrale i korytarze transportowe Wschód - Zachód i Północ - Południe. Pociągi pasażerskie na Białorusi dzielą się na pospieszne (krajowe i międzynarodowe), dalekobieżne osobowe oraz podmiejskie. Tabor jest dosyć przestarzały i ujednolicony. Pociągi pospieszne i dalekobieżne osobowe zestawione są z wielkich wagonów o skrajni 1-WM (ustalona przez OSŻD, obowiązuje w krajach byłego bloku wschodniego). W relacjach międzynarodowych do Europy Zachodniej kursują klimatyzowane wagony sypialne o skrajni UIC z przedziałami trzyosobowymi. Pociągi podmiejskie zestawione są z jednostek elektrycznych ER9 oraz spalinowych DR1 z lat 70. i 80. XX wieku.

Artykuł zawiera 11810 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka