Kompetencje społeczne menedżerów w procesie rekrutacji i selekcji oraz oceny personelu
- Sylwia Gołąb, Adam Kucharski
- Kategoria: Edukacja
Konieczność dostosowania się do zjawisk gospodarczych oraz zmian w szerszym, globalnym aspekcie zachodzących w Polsce powoduje zmiany we współczesnym zarządzaniu. Efektywne funkcjonowanie organizacji wymaga współdziałania z personelem, wspólnego ustalania celów, uwzględniania potrzeb nie tylko organizacji lecz w równym stopniu również jej pracowników.
Przyszłość każdej organizacji zależy w dużym stopniu od skutecznego zarządzania, które bazuje na kapitale ludzkim - wiedzy, kwalifikacjach oraz zaangażowaniu w działanie organizacji. Efektywne funkcjonowanie organizacji wymaga zatem menedżerów o określonych kompetencjach, pozwalających na współdziałanie z pracownikiem, wymiany poglądów, wspólne ustalanie celów i środków ich realizacji oraz rzetelnego informowania.
Współczesna koncepcja kompetencji menedżerskich oparta jest na założeniach psychologii społecznej.
Znaczący wkład w zrozumienie kompetencji menedżerskich wniósł psycholog M. Argyle [1], który opracował model umiejętności, oparty na umiejętnym działaniu, stanowiącym rezultat zarówno celów samej pracy, jak i wewnętrznej motywacji pracownika. Według autora na umiejętne działanie mają wpływ określone czynniki: motywacja do działania, wiedza i rozumienie odnośnie określonych sytuacji, umiejętność interpretowania oraz wykorzystania posiadanej wiedzy w konkretnych sytuacjach oraz działanie samo w sobie, będące wypadkową wyżej wymienionych czynników [7].
Do koncepcji Argyle’a nawiązuje Anna Matczak, autorka narzędzia do mierzenia kompetencji społecznych - Kwestionariusza Kompetencji Społecznych KKS. Cytując za autorką kompetencje społeczne to: „złożone umiejętności warunkujące efektywność radzenia sobie w określonego typu sytuacjach społecznych, nabywane przez jednostkę w toku treningu społecznego [5]. Na możliwość i konieczność kształtowania kompetencji społecznych wskazuje również B. Mazurek-Kucharska podkreślając, że aktywne kształtowanie systemu kompetencji pozytywnie wpływa zarówno na harmonijny rozwój jednostki jak i na wzrost zachowań prospołecznych, które są niezbędne nie tylko w pełnieniu ról kierowniczych [6].
Podobnie kompetencje społeczne ujmuje S. Konarski, według którego obejmują one posiadanie wiedzy, umiejętności i postaw, nastawień motywacyjnych, które wyrażają się w kontaktach interpersonalnych [2]. (...)
Współczesna koncepcja kompetencji menedżerskich oparta jest na założeniach psychologii społecznej.
Znaczący wkład w zrozumienie kompetencji menedżerskich wniósł psycholog M. Argyle [1], który opracował model umiejętności, oparty na umiejętnym działaniu, stanowiącym rezultat zarówno celów samej pracy, jak i wewnętrznej motywacji pracownika. Według autora na umiejętne działanie mają wpływ określone czynniki: motywacja do działania, wiedza i rozumienie odnośnie określonych sytuacji, umiejętność interpretowania oraz wykorzystania posiadanej wiedzy w konkretnych sytuacjach oraz działanie samo w sobie, będące wypadkową wyżej wymienionych czynników [7].
Do koncepcji Argyle’a nawiązuje Anna Matczak, autorka narzędzia do mierzenia kompetencji społecznych - Kwestionariusza Kompetencji Społecznych KKS. Cytując za autorką kompetencje społeczne to: „złożone umiejętności warunkujące efektywność radzenia sobie w określonego typu sytuacjach społecznych, nabywane przez jednostkę w toku treningu społecznego [5]. Na możliwość i konieczność kształtowania kompetencji społecznych wskazuje również B. Mazurek-Kucharska podkreślając, że aktywne kształtowanie systemu kompetencji pozytywnie wpływa zarówno na harmonijny rozwój jednostki jak i na wzrost zachowań prospołecznych, które są niezbędne nie tylko w pełnieniu ról kierowniczych [6].
Podobnie kompetencje społeczne ujmuje S. Konarski, według którego obejmują one posiadanie wiedzy, umiejętności i postaw, nastawień motywacyjnych, które wyrażają się w kontaktach interpersonalnych [2]. (...)
Artykuł zawiera 20843 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 5/2012
Zaloguj się by skomentować