Kształtowanie modelu optymalizacji struktury węzła transportowego jako elementu systemu

Dla logistyki transportowej takie zadania są szczególnie aktualne w związku z jej specyfiką: rozmieszczenie systemów na znacznych terytoriach, różnorodność charakterystyk środków trwałych (kapitału), różnica wskaźników i ocen pracy ogniw, multimodalność itp.

Mimo wspólnoty charakteru podstawowej funkcji docelowej, przewozy pasażerskie i towarowe cechuje wyraźna specyfika. Dana praca poświęcona jest problemowi modelowania pracy towarowych węzłów transportowych wielofunkcyjnego przeznaczenia jako elementu multimodalnego systemu przemieszczenia towarów.

1. Model optymalizacji struktury węzła transportowego
Podstawowe pojęcia logistyki transportowej stanowią trzy podstawowych funkcje: produkcyjna (przemieszczenie ładunków), składowania (czasowe przechowanie) i konsumpcyjna (popyt na dostarczanie ładunków producentów i użytkowników). W ten sposób powstaje infrastruktura transportowa w postaci multimodalnego grafu dróg przemieszczenia ładunków. Krawędzie grafu odzwierciedlają związek między końcowymi punktami wysyłki i dostawy towarów. Posiadają one następujące wskaźniki: R – zasoby transportowe, t – czas dostawy, D – długość trasy i ich pochodne. Przecięcie krawędzi grafu określają punkty końcowe, gdzie przeprowadzane są operacje koncentracji i obróbki ładunków (załadunek - wyładunek, przechowywanie, dokumentowanie, itp.), które są Węzłami Transportowymi. W przypadku systemów transportowych (ST) funkcja produkcyjna F(K, L) określa wielkość produkcji transportowej (TP), wykonaną w ciągu jednostki czasu t, dysponując zasobami w postaci kapitału K i siły roboczej L. Ten stan ogólny jest słuszny zarówno dla systemów mono, jak i dla politransportowych i nie wymaga uzupełnień już opracowanych klasycznych modeli oceny stanu i zachowania (ST), gdy R ∈(K,L,D). (...)