Bariery rozwoju transportu multimodalnego w Polsce z perspektywy wybranych morskich terminali kontenerowych

Duży nacisk na rozwój transportu międzygałęziowego kładzie Komisja Europejska, co znalazło odbicie zarówno w Białej Księdze jak i w innych dokumentach. Również w Polsce zapisy dotyczące rozwoju transportu multimodalnego znalazły miejsce w dokumentach rządowych. Mimo to postęp w dziedzinie transportu międzygałęziowego jest dotychczas niewielki. Dotyczy to zarówno całej Unii Europejskiej a także, nawet w większym stopniu Polski. W opublikowanym w 2009 roku przez Dyrekcję ds. Transportu i Energii opracowaniu, poprzedzonym przedmową Komisarza ds. Transportu i Energii Antonio Tajani, bardzo krytycznie ocenia się dotychczasowe rezultaty.
W Polsce postęp w rozwoju przewozów multimodalnych jest jeszcze bardziej mizerny. W zakończonym w Instytucie Morskim pod koniec 2010 r. opracowaniu podjęto próbę identyfikacji przeszkód stojących na drodze lepszej integracji międzygałęziowej w polskim transporcie towarowym.

POTENCJAŁ MORSKICH TERMINALI KONTENEROWYCH W OBSŁUDZE TRANSPORTU MULTIMODALNEGO
Rozwój integracji międzygałęziowej w ramach procesu transportowego uzależniony jest od szeregu czynników. Jednym z ważnych czynników jest jakość obsługi ładunków w portach. Jakość tę wyznacza stan infrastruktury i suprastruktury terminali portowych. Wpływ na postęp w integracji międzygałęziowej ma także sprawna, kompleksowa obsługa logistyczna ze strony innych podmiotów (spedytorów, służb celnych, kontroli jakości, fitosanitarnych, weterynaryjnych, IT) uczestniczących w procesie transportowym.
Analizując stan infrastruktury portowej z punktu widzenia możliwości poszerzenia integracji intermodalnej, można rozważać jedynie terminale kontenerowe i promowe, przystosowane do obsługi ładunków zjednostkowanych (w kontenerach, na naczepach i samochodach ciężarowych).
Wszystkie polskie porty morskie przystosowane są do obsługi ładunków zjednostkowanych, chociaż zakres i jakość wyposażenia są zróżnicowane. (...)