Ocena ryzyka związanego z transportem drogowym materiałów niebezpiecznych
- Piotr Bojar
- Kategoria: Transport i spedycja
Podstawowym środkiem przewozu są cysterny (około 79%), przesyłki w sztukach (około 20%) i luzem (około 1%). Rocznie przez terytorium UE transportuje się około 110 mld tonokilometrów materiałów niebezpiecznych. Należą do nich między innymi: paliwa, gazy oraz odpady. Około 58% z nich przewożonych jest drogami, 25% koleją, a 17% śródlądowymi drogami wodnymi.
Materiały i przedmioty niebezpieczne dzielimy na trzy grupy:
- niedopuszczone do przewozu - materiały, które stwarzają szczególne, niemożliwe do wyeliminowania zagrożenie i z tego powodu nie są dopuszczone do przewozu,
- dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR,
- zwolnione z ADR - wyłączone spod przepisów ADR ze względu na niewielkie zagrożenie, jakie przewożony ładunek stwarza dla osób oraz środowiska naturalnego.
Materiały i przedmioty wybuchowe (Klasa 1) są szczególnie niebezpieczne do transportu. W zależności od stopnia zagrożenia dzieli się je na 6 podklas.
Na bezpieczeństwo przebiegania całego procesu transportu materiałów niebezpiecznych wpływa wiele czynników, do których zaliczyć można:
- pakowanie materiałów niebezpiecznych
- oznakowanie pojazdów transportowych
- szkolenie kierowców
- dokument przewozowy
- wymagania konstrukcyjne pojazdów przewożących materiały niebezpieczne
- oznakowanie sztuk przesyłki
- wyposażenie pojazdów wykonujących transport czynności manipulacyjne
- postępowanie w sytuacjach awaryjnych
- znajomość postępowania w sytuacjach awaryjnych (...)
Artykuł zawiera 12892 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka