Czy tramwaj szybki
- Stanisław Gondek
- Kategoria: Transport i spedycja
Streszczenie: Tramwaj szybki charakteryzuje się znacznie wyższą prędkością komunikacyjną (nie niższą niż 24 km/h) w porównaniu z tramwajem konwencjonalnym co skraca czas podróżowania pasażerów. W grudniu 2008 roku uruchomiono pierwszą linię Krakowskiego Szybkiego Tramwaju (KST), która miała usprawnić podróżowanie na kierunku północ-południe.
Miało to zostać osiągnięte przez zastosowanie nowoczesnego taboru niskopodłogowego mogącego rozwijać prędkość 70 km/h oraz przez wprowadzenie systemu sterowania ruchem wdrożonego przez firmę SIMENS a zapewniającego priorytetową obsługę szybkiego tramwaju na sygnalizacjach świetlnych. W referacie przedstawiono obecny stan linii KST, system sterowania ruchem oraz wyniki badań czasów przejazdu na odcinku pomiędzy przystankami Dauna i PK wykonanymi dla tramwaju konwencjonalnego i tramwaju szybkiego. Porównanie czasów przejazdu dla obu kierunków daje odpowiedź na pytanie czy tramwaj szybki skrócił czas podróżowania na analizowanym odcinku. Przedstawiono również plany inwestycyjne związane z KST, które powinny usprawnić podróżowanie tym środkiem komunikacji zbiorowej.
1. WPROWADZENIE
Wzrastający wskaźnik motoryzacji przy braku rozbudowy sieci ulicznej i coraz większej ruchliwości mieszkańców sprawia, że warunki podróżowania po mieście stają się coraz mniej akceptowalne przez kierowców. Jednym z możliwych rozwiązań odciążających sieć uliczną jest rozwój komunikacji zbiorowej i ciągów rowerowych oraz zmiana zachowań komunikacyjnych mieszkańców preferujących podróże samochodami osobowymi w stosunku do podróży pojazdami komunikacji zbiorowej, rowerami lub pieszo.
W dużych miastach, gdzie odległości źródło-cel podróży osiągają wartości nawet kilkunastokilometrowe, główny nacisk powinno się położyć na rozbudowę sieci komunikacji zbiorowej, zwłaszcza szynowej. Można to realizować trzema środkami komunikacji:
• szybka kolej miejska lub aglomeracyjna, • metro, • tramwaj, w szczególności tramwaj szybki.
Szynowe środki powinny stanowić szkielet komunikacji miejskiej uzupełnionej przez komunikację autobusową. Przykładem może być sieć komunikacyjna Berlina [1], gdzie w zachodniej części przywraca się linie tramwajowe zlikwidowane w latach 60-tych XX wieku (zastąpiono je początkowo liniami autobusowymi a następnie nowymi liniami metra) oraz buduje linie tramwajowe obsługujące nowe dzielnice mieszkaniowe. (...)
1. WPROWADZENIE
Wzrastający wskaźnik motoryzacji przy braku rozbudowy sieci ulicznej i coraz większej ruchliwości mieszkańców sprawia, że warunki podróżowania po mieście stają się coraz mniej akceptowalne przez kierowców. Jednym z możliwych rozwiązań odciążających sieć uliczną jest rozwój komunikacji zbiorowej i ciągów rowerowych oraz zmiana zachowań komunikacyjnych mieszkańców preferujących podróże samochodami osobowymi w stosunku do podróży pojazdami komunikacji zbiorowej, rowerami lub pieszo.
W dużych miastach, gdzie odległości źródło-cel podróży osiągają wartości nawet kilkunastokilometrowe, główny nacisk powinno się położyć na rozbudowę sieci komunikacji zbiorowej, zwłaszcza szynowej. Można to realizować trzema środkami komunikacji:
• szybka kolej miejska lub aglomeracyjna, • metro, • tramwaj, w szczególności tramwaj szybki.
Szynowe środki powinny stanowić szkielet komunikacji miejskiej uzupełnionej przez komunikację autobusową. Przykładem może być sieć komunikacyjna Berlina [1], gdzie w zachodniej części przywraca się linie tramwajowe zlikwidowane w latach 60-tych XX wieku (zastąpiono je początkowo liniami autobusowymi a następnie nowymi liniami metra) oraz buduje linie tramwajowe obsługujące nowe dzielnice mieszkaniowe. (...)
Artykuł zawiera 26607 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka
Ściągnij załącznik:
Zaloguj się by skomentować