Infrastruktura logistyczna jako czynnik przyszłego ładu przestrzennego obszarów wiejskich w polsce
- Wacław SZYMANOWSKI
- Kategoria: Transport i spedycja
Celem artykułu jest przedstawienie wzrostu roli infrastruktury logistycznej i technicznej w kształtowaniu się przyszłego ładu przestrzennego w Polsce. Stan infrastruktury, zarówno technicznej, jak i logistycznej w 2008 roku nie sygnalizują zachodzących zmian po wejściu Polski do Unii Europejskiej, ani w układzie regionalnym, ani w układzie miasto-wieś. Prowadzona od początku lat 90 polityka transportowa UE ma coraz większy wpływ na zmiany tej infrastruktury w układzie ponadregionalnym. regionalnym i lokalnym. Jest to skutek nakładów na zmiany infrastruktury logistycznej w perspektywach: 2004-2006 oraz 2007-2013.
Przyjęcie wizji Polski 2030, jako policentrycznej metropolii sieciowej, składającej się z obszarów metropolitalnych o różnej sile oddziaływania i rozbudowy ich otoczenia, powoduje konieczność realizacji strategii polaryzacyjno-dyfuzyjnej. Strategia ta zakłada wspieranie ośrodków rozwoju regionalnego (zasada efektywności), a następnie inicjowanie procesów dyfuzji w słabiej rozwinięte obszary wiejskie (zasada równości), co w głównej mierze będzie zależało od przyszłego stanu infrastruktury logistycznej i stanowić będzie warunek zbudowania Europejskiej Przestrzeni
Gospodarczej.
Słowa kluczowa: infrastruktura logistyczna, rozwój obszarów wiejskich, polityka transportowa.
1. ROLA TRANSPORTU W KSZTAŁTOWANIU SIĘ POZIOMU ROZWOJU OBSZARÓW
WIEJSKICH
W literaturze przedmiotu badającej ewolucję struktur osadniczych i przestrzennych występuje pogląd [16] o dominującej roli transportu (najpierw kolejowego, a potem samochodowego), na przebudowę relacji miasto-wieś, powstałych w okresie budowy wielkich miast w XIX w. Dzięki postępowi w zakresie technologii przemieszczania masowych ładunków w przestrzeni, zwłaszcza żywności, nastąpiło rozdzielenie lokalizacji miejsc pracy od lokalizacji miejsc zamieszkania i rozbicie: wieś- miejsce zamieszkania ludności rolniczej, miasto -miejsce zamieszkania ludności nierolniczej. Dalszy rozwój miast doprowadził do wykształcania się strefy podmiejskiej o charakterze miejsko-wiejskim. Nowe systemy transportu miejskiego oraz upowszechnienie indywidualnej motoryzacji w drugiej połowie XX w. doprowadziły do zmniejszania się zaludnienia w centrach miast, przy jednocześnie szybkim wzroście przedmieść, mających negatywny wpływ na tradycyjne osadnictwo wiejskie. (...)
Gospodarczej.
Słowa kluczowa: infrastruktura logistyczna, rozwój obszarów wiejskich, polityka transportowa.
1. ROLA TRANSPORTU W KSZTAŁTOWANIU SIĘ POZIOMU ROZWOJU OBSZARÓW
WIEJSKICH
W literaturze przedmiotu badającej ewolucję struktur osadniczych i przestrzennych występuje pogląd [16] o dominującej roli transportu (najpierw kolejowego, a potem samochodowego), na przebudowę relacji miasto-wieś, powstałych w okresie budowy wielkich miast w XIX w. Dzięki postępowi w zakresie technologii przemieszczania masowych ładunków w przestrzeni, zwłaszcza żywności, nastąpiło rozdzielenie lokalizacji miejsc pracy od lokalizacji miejsc zamieszkania i rozbicie: wieś- miejsce zamieszkania ludności rolniczej, miasto -miejsce zamieszkania ludności nierolniczej. Dalszy rozwój miast doprowadził do wykształcania się strefy podmiejskiej o charakterze miejsko-wiejskim. Nowe systemy transportu miejskiego oraz upowszechnienie indywidualnej motoryzacji w drugiej połowie XX w. doprowadziły do zmniejszania się zaludnienia w centrach miast, przy jednocześnie szybkim wzroście przedmieść, mających negatywny wpływ na tradycyjne osadnictwo wiejskie. (...)
Artykuł zawiera 50966 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 4/2011
Zaloguj się by skomentować