Zrównoważone zarządzanie potencjałem logistycznym

W ostatnim czasie dużym powodzeniem cieszą się koncepcje zrównoważonego rozwoju utożsamiane w znacznej większości z aspektami ekologicznymi. Należy jednak zauważyć, że nie jest to jedyny wymiar działalności zrównoważonej, bowiem w szerszym zakresie można go również rozpatrywać jako zapewnienie równowagi danego obiektu, procesu itd. poprzez równoważenie wartości jego jednej zmiennej inną. W obecnych uwarunkowaniach realizacji procesów logistycznych można zaobserwować, że tradycyjny, materialny potencjał logistyczny równoważony jest innowacjami wdrażanymi coraz powszechniej do teorii i praktyki zarządzania logistycznego. Celem artykułu jest wskazanie możliwości równoważenia elementów potencjału logistycznego jako źródła innowacyjnych zmian w łańcuchach logistycznych.

Potencjał logistyczny jako kluczowy zasób organizacji
Podmioty gospodarcze wobec dynamicznej transformacji warunków, w jakich muszą funkcjonować, poszukują rozwiązań umożliwiających efektywne osiąganie zakładanych celów. Na stałe do słownika współczesnych menedżerów, w tym także menedżerów logistyki, weszło pojęcie innowacji, postrzeganych jako źródło uzyskania przewagi konkurencyjnej. Kluczowym zadaniem w zakresie wdrażanych nowych zmian w danej organizacji pozostaje od lat zdefiniowanie relacji pomiędzy wielkością i strukturą posiadanego lub możliwego do pozyskania potencjału, a potrzebami w danej jednostce czasu. Istota współczesnej logistyki koncentrująca się na funkcjonowaniu zintegrowanych łańcuchów: dostaw, logistycznych, wartości itd. sprowadza się między innymi do równoważenia potencjałów na poszczególnych etapach przepływu dóbr.

Funkcjonowanie każdego podmiotu gospodarczego, niezależnie od jego wielkości, struktury, branży itd., związane jest z działaniami logistycznymi. Ich celem jest przede wszystkim realizacja wielokierunkowej, wielowarstwowej i wielopodmiotowej koordynacji, współpracy, do jakiej musi dochodzić w procesach przepływu zasobów, aby zapewnić racjonalne wykorzystywanie nakładów (kosztów) związanych z koniecznymi procesami przepływu i w ten sposób zapewnienie poziomu obsługi klienta. Przedmiotowe procesy, definiowane jako przebieg następujących po sobie i powiązanych przyczynowo określonych zmian, wymagają dostępności odpowiednich zasobów obejmujących z jednej strony posiadane doświadczenie, wiedzę i umiejętności, z drugiej - pewną wielkość dóbr nagromadzonych w celu wykorzystania w przyszłości. W ujęciu klasycznym, wśród zasobów niezbędnych do realizacji procesów we wszystkich typach organizacji wyróżnia się zasoby:

• ludzkie,
• finansowe,
• rzeczowe,
• informacyjne.

Literatura z zakresu zarządzania określa zasoby ludzkie jako ogół wrodzonych i nabytych właściwości, ucieleśnianych, wykorzystywanych i doskonalonych w okresie ich aktywności zawodowej. Należy także zauważyć, że termin "zasoby ludzkie" jest pojęciem wartościującym, podkreślającym istotną rolę pracowników w procesie funkcjonowania organizacji, którzy wpływają na wykorzystanie innych zasobów organizacji (materialnych, finansowych). Zasoby finansowe to natomiast środki pieniężne przekształcone w kapitał finansowy, wykorzystywane przez przedsiębiorstwo do finansowania bieżącego i długoterminowego. Stanowią one o możliwościach pozyskania czynników wytwórczych, gwarantując istnienie firmy, jej rozwój i wzrost wartości. Zasoby rzeczowe stanowią element zasobów majątkowych, a w swojej postaci materialnej i niematerialnej stanowią w krótkim i długim przedziale czasu źródło tworzenia nowej wartości firmy. Zasoby informacyjne to wszelkiego typu dane konieczne do podejmowania decyzji we wszystkich sferach funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Zgodnie z powszechnie akceptowanym poglądem, nie można obecnie ujmować zasobów w sposób tradycyjny, a raczej należy je traktować kompleksowo jako warunek konkurencyjności przedsiębiorstwa.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 2/2012.