Opakowanie jako kategoria kulturowa w recepcji konsumenta
- Rzeczyński Bernard
- Kategoria: Logistyka
Opakowaniami są wprowadzane do obrotu wyroby wykonane z jakichkolwiek materiałów, przeznaczone do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania lub prezentacji wszelkich produktów, od surowców do towarów przetworzonych.
Definicja ta konstatuje znany powszechnie fakt użytkowania przez człowieka, od zarania jego bytu materialnego, różnorodnych opakowań, np. w postaci naczyń, by wspomnieć tylko ewangeliczny zapis zdarzenia w Kanie Galilejskiej. Historia materialna opakowań dowodzi stosowania do ich wytworzenia:
- szkła i ceramiki przez Fenicjan już około 1300 r. p.n.e.
- włókna drewnianego przez Rzymian około 300 r. p.n.e.
- papieru około 1000 r. n.e. (chociaż starożytni Egipcjanie znali już podobny produkt - papirus, stosowany dla celów piśmiennych)
- blachy białej od około 1730 r., jednak szeroko dopiero po wprowadzeniu sterylizacji na gorąco środków spożywczych pakowanych w puszkach konserwowych
- tworzyw sztucznych od około 1950 r., najpierw PE i PVC, a od 1970 r. PET, które zaczęły wypierać inne materiały stosowane do opakowań giętkich i stabilnych kształtem
- materiałów spojonych, wielowarstwowych (kartonowo-foliowo-metalizowanych) typu TetraPak od 1952 r.
Gdy ludzie sami wytwarzali większość produktów lub pozyskiwali je w najbliższym otoczeniu, opakowanie było zbędne. Jego przydatność objawiła się w chwili produkcji ponad potrzeby bieżącej konsumpcji i następczego procesu rozwoju wymiany towarowej produktów. Wówczas już opakowanie formowane było pod kątem funkcji ochronnych i logistycznych a z biegiem czasu również (arche-) marketingowych.
Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 2003/5.
Ostatnio zmieniany w środa, 12 marzec 2008 13:32
Ściągnij załącznik:
Zaloguj się by skomentować