Inny wymiar nowej gospodarki

Nowa gospodarka określana jest czasami mianem "lekkiej gospodarki" (weightless economy). Termin ten odnosi się oczywiście bezpośrednio do problematyki wiedzy, jako najczęściej wymienianego produktu nowoczesnych organizacji i najistotniejszego czynnika kreowania wartości dodanej. Może być także rozumiany pośrednio, jako wymóg wirtualizacji wszelkich form produktu i procesów logistycznych z nim wiązanych.

Rozwój nowej gospodarki, w szerokim zakresie wykorzystującej funkcjonalność Internetu, oparty jest na synergicznym oddziaływaniu czynników określających poziom aktywności gospodarczej podmiotów danego kraju oraz poziom zaawansowania jego infrastruktury (ogólnej i wchodzącej w zakres ICT, tj. technologii informacyjnych i telekomunikacyjnych). Zaliczają się do nich: kapitał ludzki, innowacje, czynniki gospodarcze oraz infrastruktura (rys. 1). Obserwujemy ogromne zmiany we wszystkich tych obszarachi jednocześnie bardzo daleko posunięte dostosowania biznesowe przedsiębiorstw oraz innych instytucji, w tym uczelni wyższych i instytucji szkoleniowych. Zmierzają one do wykorzystania cech nowej gospodarki w celu działania: sprawniejszego, bardziej elastycznego i optymalizującego koszty.

Problematyka organizacji konferencji naukowych staje się coraz bardziej istotna w związku z koniecznością - po części wymuszaną przez nową gospodarkę, a po części będącą efektem jej rozwoju - zapewnienia ciągłego, możliwie szerokiego, przepływu wiedzy. Stosowanie w tym zakresie tradycyjnych rozwiązań nie przynosi oczekiwanych efektów. Rację bytu tracą lokalne, krajowe konferencje naukowe, które nie charakteryzują się m.in.: międzynarodowym kontekstem, szeroką tematyką merytoryczną, szerokim wykorzystaniem multimediów i prezentacją najnowocześniejszych osiągnięć naukowych. Równie istotny jest dobór miejsca realizacji konferencji. Powinno ono spełniać szereg bardzo rygorystycznych warunków, mających ścisły związek z szeregiem procesów logistycznych występujących w trakcie organizacji i realizacji konferencji.