AKTUALNOŚCI BRANŻOWE

Polityka jako sztuka rządzenia państwem jest zajęciem bardzo trudnym i skomplikowanym. Tym bardziej polityka gospodarcza, częścią której jest polityka transportowa w obecnej rzeczywistości gospodarczej Polski. Przed współczesną polityka transportową stoją ogromne wyzwania związane z wizją transportu XXI wieku, zarysowane notabene w Białej Księdze z marca 2011 roku. W tym kontekście należałoby stwierdzić, iż polityka transportowa jest procesem dokonywania społecznego wyboru przedsięwzięć z zakresu rozwoju i funkcjonowania transportu z punktu widzenia różnych kryteriów (na przykład ekologia, czy mobilność), ale i procesów oddziaływania grup interesariuszy zainteresowanych określonymi rozwiązaniami.

Komodalność (współmodalność) jest kategorią ze sfery polityki transportowej UE, którą wprowadziła Komisja Europejska (KE) w 2006 roku, dokonując średniookresowej oceny realizacji celów strategii zrównoważonego rozwoju transportu zawartych w drugiej Białej Księdze z 2001 roku.

Handel i transport dzisiejszej Unii Europejskiej oparte są na transporcie drogowym. Charakter geograficzny kontynentu, a w szczególności jego stosunkowo niewielkie rozmiary predysponują transport drogowy. Również charakter techniczny i technologiczny dają mu, w obsłudze handlu wewnętrznego Unii Europejskiej, znaczną przewagę nad innymi gałęziami transportu.

Po latach zaniedbań infrastruktury transportowej w Polsce, w tym śródlądowych dróg wodnych, dzięki polityce transportowej UE powstała szansa na przywrócenie drogom wodnym ich parametrów, a żegludze śródlądowej pozycji, która umożliwiłaby łagodzenie dotychczasowych negatywnych skutków rozwoju transportu, przejawiającego się wyraźną dominacją transportu samochodowego - zarówno w przewozach ładunków, jak i pasażerów.