Operator intermodalny Loconi Intermodal, który realizuje łańcuchy dostaw różnych grup towarów na polskim rynku, teraz rozwija transporty ładunków ciężkich. Firma kupiła 18 nowoczesnych naczep CIMC Vehicles do przewozu 40-stopowych kontenerów. Naczepy będą wykorzystywane m.in. do transportu drewna z: Polski, Czech i Słowacji do terminali Loconi w: Radomsku, Warszawie i Gądkach.

Reprezentujące wspólne interesy właścicieli kontenerów Stowarzyszenie Właścicieli Kontenerów (COA) poinformowało, że grupa robocza ds. telematyki i śledzenia ładunków udostępni otwarty standard, który zapewni interoperacyjność danych z urządzeń telematycznych, pochodzących od różnych dostawców rozwiązań i działających w sektorze morskim.

Globalizacja w handlu światowym, wydłużanie się odległości przestrzenno-czasowej między producentami towarów i finalnymi odbiorcami w miejscach konsumpcji, powoduje wprowadzanie takich rozwiązań w globalnych łańcuchach dostaw, które zapewniają minimalizację kosztów logistycznych. Odnosi się to zarówno do kosztów samego transportu, jak również do całościowych kosztów związanych z dostawą. Z punktu widzenia funkcjonowania przedsiębiorstw niemniej ważny jest czas w jakim towar zostanie dostarczony do odbiorcy, stąd konieczność zastosowania takich rozwiązań, które optymalizują zarówno koszty jak i czas dostawy.

Zmiany, które nastąpiły w ciągu ostatnich lat w gospodarce światowej, takie jak globalizacja, deregulacja, rosnąca konkurencja czy szybki rozwój nowych technologii oraz pojawienie się nowych koncepcji w transporcie i logistyce sprawiły, że konteneryzacja staje się coraz większym wyzwaniem dla jej uczestników. Z kolei wzrost gospodarczy i rosnąca w skali globalnej wymiana handlowa powodują dynamiczny rozwój rynku konteneryzacji.

Olbrzymie inwestycje ponoszone na świecie na rozbudowę portów morskich, wprowadzanie do eksploatacji kontenerowców o coraz większym tonażu, rozwój lądowych ogniw transportu kontenerów (kolej, drogi) przyczyniły się do stworzenia nowych możliwości transportu ładunków za pomocą kontenerów. Rozbudowane moce transportowe wymusiły transport w kontenerach niewielkich partii towarów, np. pojedynczych palet (LCL) oraz ładunków, których załadunek lub rozładunek z kontenera wymaga posiadania odpowiednich urządzeń i doświadczonego w operacjach przeładunkowych personelu.

Do lat sześćdziesiątych większość ładunków drobnicowych była przewożona luzem lub pakowana w niewielkie partie ładunkowe. Jednak wzrost wymiany towarów z Europą spowodował, iż w punktach przeładunkowych, a szczególnie w portach morskich nastąpiła kongestia zarówno ładunków jak i środków transportu. Spowodowało to spowolnienie przemieszania towarów, a co za tym idzie czas dostarczenia produktów znacznie się wydłużył. Próbowano rozwiązać tą sytuację, jednak tylko jedno rozwiązanie było trafne. Była to idea pakowania drobnych ładunków w większe jednostki, które szybko i sprawnie będzie można przemieścić nie tracąc czasu na pojedyncze partie towarów. Ucieleśnieniem tych koncepcji stały się kontenery, początkowo eksploatowane w relacjach "port-port", a później coraz powszechniej, także w relacjach "dom-dom".

Przesyłanie towarów z wykorzystaniem statków i punktów ładunkowych w portach jest jedną z najstarszych form prowadzenia spedycji towarów. Porty morskie na całym świecie przez ostatnie 30 lat przechodziły znaczące przeobrażenia. Istotnym zmianom uległa między innymi struktura obrotów ładunkowych.

Jednym z podstawowych kryterium analizy efektywności pracy kolejowo - drogowej bazy przeładunkowej jest określenie sposobu ustawienia jednostek ładunkowych na placu manipulacyjno – składowym.