Obecnie przedsiębiorstwa zmuszone są do działania w szybko zmieniającym się otoczeniu w ramach globalnej konkurencji. Dlatego muszą posiadać zdolności i narzędzia do zarządzania przedsiębiorstwem na nieprzewidywalnych rynkach, przy posiadaniu rozproszonych zasobów jednocześnie minimalizując koszty i czas realizacji zamówień klientów. W ostatnich latach wiele firm o zasięgu globalnym jak również małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), zdaje sobie sprawę, że skuteczność ich działań jest w dużym stopniu zależna od odpowiedniej współpracy i koordynacji z ich dostawcami, jak również z odbiorcami czy bezpośrednio klientami końcowymi.

Wzmożona konkurencja na rynku, troska o środowisko naturalne, zmieniające się wymagania klientów oraz nowe przepisy dotyczące zarządzania cyklem życia produktu spowodowały, że firmy poszukują nowych modeli operacyjnych działalności.

Funkcje zakupowe w ostatnim czasie stały się jednym z kluczowych elementów efektywnie funkcjonującego łańcucha dostaw. Wiąże się to z faktem, iż decyzje zakupowe wpływają na koszty materiałowe, osiągane zyski, możliwość zastosowania koncepcji JiT czy outsourcingu.

W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku poszczególni autorzy podejmowali próbę wyrażenia istoty zarządzania łańcuchem dostaw (ang. Supply Chain Management) w jednej definicji. Jej składnikami są: przedmiot filozofii zarządzania, grupa docelowa, cele oraz liczne sposoby do osiągania tych celów.

Rozwiązanie problemu wynikającego z negatywnego wpływu odpadów generowanych przez człowieka zarówno w jednostkach przemysłowych jak również w gospodarstwach domowych, ogranicza się do realizacji działań zgodnie z przyjętym prawem. Rozporządzania, dyrektywy i ustawy stanowią marginalne granice działań systemów zagospodarowania odpadów.

Mianem przewagi konkurencyjnej określamy zbiór cenionych przez rynek atutów, będących do dyspozycji firmy, które umożliwiają jej utrzymanie wysokiej efektywności w długim przedziale czasu oraz harmonijny rozwój. Wyraża się to w niższej cenie, wyższej jakości produktu, lepszej obsłudze lub w bardziej kompleksowym zaspokajaniu potrzeb klienta.

Współczesne tendencje do specjalizacji przedsiębiorstw, koncentracji na podstawowej działalności i poszukiwaniu partnerów umożliwiających budowanie wartości dodanej poprzez uzupełnianie procesów o komplementarne działania w strumieniu wartości dodanej, to główne przesłanki tworzenia sieci współpracujących przedsiębiorstw. Tak złożone systemy produkcyjno - logistyczne wymagają wzmożonej koncentracji na zarządzaniu przepływami materiałowymi, ze względu na zakłócenia, które pojawiają się na różnych etapach kooperacji. Zakłócenia zdefiniować można jako niespodziewane zjawisko prowadzące do przerwana lub co najmniej opóźnienia wykonania zadań. Mają one wymiar kryzysu lub operacyjnych trudności. Najwięcej dyskusji w zakresie zakłóceń w literaturze logistycznej odnosi się do definiowania ryzyka w procesach logistycznych. Tang (2006) rozważa zarządzanie ryzykiem w łańcuchu dostaw (SCRM) jako zbiór wszystkich rodzajów zdarzeń, które mogą wywołać nieplanowane zmiany w systemie począwszy od czynników operacyjnych wewnątrz-organizacyjnych a skończywszy na czynnikach losowych takich jak katastrofy, terroryzm itd.

Kryzys finansowy w latach 2007-2009 zachwiał kondycją finansową wielu małych i średnich przedsiębiorstw. Obecnie zarządzający tego typu jednostkami poszukują rozwiązań, które pozwolą im przetrwać na rynku jak również systematycznie rozwijać się. Jedną z metod, która daje możliwość bezpiecznego funkcjonowania na rynku jest koncepcja zintegrowanego systemu dostaw w zarządzaniu kapitałem obrotowym.