Logistyczne wsparcie operacji pokojowych i humanitarnych w doktrynie strategicznej NATO - cz. 2

Decyzją Komitetu Politycznego NATO, Sojusz Północnoatlantycki jako uznana organizacja międzynarodowa, zrzeszająca 28 wysoko rozwiniętych państw Ameryki Północnej i Europy od końca lat 90. XX wieku, czynnie włączyła się w operacje podtrzymywania pokoju na całym świecie. Wielonarodowe siły zbrojne NATO to najbardziej nowocześnie wyposażony i wyszkolony realny komponent predestynowany także do niemilitarnych działań operacyjnych w różnych miejscach tragicznych wydarzeń, zdolny do sprawnej likwidacji symptomów zagrożeń, ich negatywnych skutków i efektywnej pomocy humanitarnej dla poszkodowanej ludności. Podstawą wysokich zdolności operacyjnych sił zbrojnych NATO jest perfekcyjne kierowanie i dowodzenie oraz nowoczesny potencjał logistyczny komponowany elastycznie, stosownie do aktualnych zadań.

Jeśli system reguł społecznych, wskazujących pożądane cele i właściwe środki działań ludzkich, jest dobrze artykułowany, spójny, przejrzysty i legitymizowany, wytwarza się poczucie porządku, przewidywalności, regularności i bezpieczeństwa. Ostatnie z wymienionych jest jedną z najważniejszych potrzeb człowieka - potrzeba bezpieczeństwa, szeroko rozumianego, a więc na przykład: egzystencjalnego, ekonomicznego, ekologicznego, indywidualnego (jednostkowego), społecznego czy zdrowotnego. Potrzeba bezpieczeństwa wynika przede wszystkim ze skłonności człowieka do życia we wspólnocie. Pojęcie bezpieczeństwa jest jednym z najczęściej stosowanych pojęć w organizacji i funkcjonowaniu państwa (społeczeństwa) oraz nauce.
Bezpieczeństwo jako jedna z podstawowych dziedzin funkcjonowania podmiotu, mająca zapewnić nie tylko możliwości jego przetrwania, ale również rozwój i swobodę realizacji jego interesów w konkretnym środowisku, poprzez podejmowanie wyzwań, wykorzystywanie szans, redukowanie ryzyka oraz przeciwdziałanie wszelkiego rodzaju zagrożeniom dla jego interesów, jest zatem nie tyle określonym stanem rzeczy, ile ciągłym. Stan ten może ulegać zmianom, dlatego bezpieczeństwo powinno być rozpatrywane jako proces. Bezpieczeństwo w rozumieniu intuicyjnym to stan pewności, spokoju, braku zagrożenia, poczucia zabezpieczenia czy ochrony.

Wzrastające wymagania klienta determinują kierownictwo firm do doskonalenia procesów wytwarzania i dostarczania produktów, nie tylko z perspektywy czynności wykonywanych wewnątrz pojedynczej jednostki gospodarczej, ale również łańcucha dostaw, którego jest ona uczestnikiem. Szczególny nacisk kładziony jest na zmniejszanie marnotrawstwa, redukowanie liczby pojawiających się zakłóceń, eliminowanie opóźnień, gwarantowanie jakości dostaw (jakości technicznej towaru, zgodnej ze specyfikacją, odpowiedniej ilości towaru, zgodnej z zamówieniem klienta) oraz zwiększanie elastyczności w odpowiadaniu na zmieniające się wymagania rynku. Zapewnienie skuteczności tych działań warunkowane jest dziś zdolnością przedsiębiorstw do kompleksowego spojrzenia na funkcjonującą w zmiennym otoczeniu firmę, ze szczególnym uwzględnieniem jej relacji z dostawcami i odbiorcami, zwłaszcza pierwszego rzędu.

Bogate doświadczenia płynące z organizacji zabezpieczenia logistycznego w wielu wojnach i konfliktach stanowiły przez długie lata podstawę wdrażania myśli logistycznej na gruncie cywilnym. Wymagały one pewnych modyfikacji, ale stanowiły niejako wzorce rozwoju systemów logistycznych w gospodarce narodowej, realizowanych wielokrotnie zgodnie z założeniami i metodyką benchmarkingu. Proces ten, polegający na naśladowaniu innych, doskonaleniu efektywności własnej organizacji poprzez identyfikowanie, analizowanie, adoptowanie i wdrażanie rozwiązań stosowanych przez organizacje najbardziej efektywne w skali świata, odegrał w przeszłości znaczną rolę w przeobrażeniach cywilnych systemów logistycznych.