Artykuł bazuje na praktycznym doświadczeniu autorów, zdobytym w dużym przedsiębiorstwie produkcyjnym, realizującym produkcję jednostkową na indywidualne zamówienia. Produkty firmy mają złożone struktury materiałowe, od 500 do ponad 1 000 zespołów i części rodzajowych na wyrób.
Przedsiębiorstwo montażowe oferuje produkty wysoko zindywidualizowane ze względu na potrzeby klientów, w których zdecydowanie kluczowe znaczenie mają procesy przygotowania produkcji. Wzrost stopnia kastomizacji wiąże się z przesunięciem punktu rozdzielającego, w którym tworzony jest zapas główny w systemie logistycznym, w stronę zapasu surowców i podzespołów.

Proces zapewnienia siłom zbrojnym niezbędnych środków i zasobów logistycznych od lat nierozerwalnie związany był z wykorzystywaniem potencjału gospodarki. Odpowiednie zabezpieczenie logistyczne żołnierzy warunkowało sukces w walce, a jedną z dróg właściwej jego realizacji było zaspokajanie potrzeb przy wykorzystaniu miejscowych zasobów gospodarczych. Zaspokajanie materialnych potrzeb wojska przez gospodarkę narodową, a głównie możliwości do zaopatrywania sił zbrojnych w nowoczesne uzbrojenie i sprzęt stanowiło w historii i gwarantuje obecnie podstawowy czynnik siły obronnej państwa. Celem artykułu jest wskazanie współczesnej roli, jaką potencjał gospodarki narodowej odgrywa w procesie dostaw towarów i usług dla sił zbrojnych.

Rozwój logistyki i globalnych łańcuchów dostaw i ich wpływ na porty morskie
Obserwowany w ostatniej dekadzie dynamiczny rozwój gospodarki światowej, stymulowany procesami deregulacji wszystkich w zasadzie rodzajów rynków i liberalizacji handlu (WTO), doprowadził do silnego, niespotykanego dotychczas w tej skali wzrostu handlu światowego. W latach 1998 - 2008 przeciętny wzrost PKB w skali globalnej wynosił nieco ponad 3%, co w efekcie generowało wzrost światowego eksportu w tym okresie w wysokości 5,8% (rysunek 1).