Od zarania wieków przemieszczają się ludzie, jak i ładunki, którymi bardzo często były i są materiały niebezpieczne zarówno dla człowieka jak i dla jego otoczenia, mogą one być przewożone transportem drogowym, kolejowym, morskim i lotniczym. Przewóz tych materiałów wymaga specjalistycznej wiedzy dotyczącej składu, właściwości chemicznych i fizycznych, a także specjalistycznych opakowań i środków transportowych, a czasem też specjalistycznego sprzętu. Wszystkie osoby uczestniczące w działalności związanej z magazynowaniem i przewozem towarów niebezpiecznych powinny być świadome zagrożenia stwarzanego przez te towary, Powinny one być odpowiednio przeszkolone, zarówno z przepisów bhp jak i neutralizacji skutków przedostania się tych środków do środowiska.

W artykule omówiono uwarunkowania transportu skroplonego gazu ziemnego (LNG) drogą morską. Przybliżono m.in. elementy składowe łańcucha LNG, dokonując charakterystyki statków do jego transportu oraz terminali umożliwiających jego odbiór i przeładunek. Przedstawiono wymogi stawiane terenom przewidzianym pod lokalizację takich terminali oraz zebrano szanse i zagrożenia, jakie dla bezpieczeństwa energetycznego Polski niesie budowa w naszym kraju terminala LNG.

Streszczenie: Celem publikacji jest przedstawienie wybranych zagadnień związanych z zarządzaniem programami i projektami europejskimi ze szczególnym uwzględnieniem projektów transportowych. Najważniejszym programem operacyjnym dla sektora transportu jest Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013. Zdecydowana większość środków przeznaczonych na program została zarezerwowana dla sektora transportu w ramach trzech priorytetów. Podstawą struktury systemu zarządzania programem operacyjnym jest podział kompetencji między ministerstwa, pełniące funkcję Instytucji Zarządzających. Wybór projektów transportowych w ramach programu operacyjnego odbywa się w trybie konkursowym lub indywidualnym. W obu przypadkach kwalifikowanie przedsięwzięć do współfinansowania ze środków unijnych odbywa się według zatwierdzonych kryteriów. Realizacja projektów jest oceniana na podstawie odpowiednich wskaźników produktu i rezultatu.

Streszczenie: Eksploatacja transportowych systemów bezpieczeństwa np. systemów sygnalizacji włamania i napadu (SSWiN) na rozległym obszarze kolejowym narażona jest na oddziaływanie zakłóceń elektromagnetycznych. Zaburzenia elektromagnetyczne generowane są przez źródła zakłóceń zamierzone lub niezamierzone, stacjonarne lub ruchome. Poziom generowanych zaburzeń elektromagnetycznych wpływa na proces bezpieczeństwa eksploatacji systemów np. systemów sterowania ruchem kolejowym, transportowych systemów bezpieczeństwa. Generowane zakłócenia mogą być przyczyną wystąpienia stanu alarmu w transportowym systemie bezpieczeństwa, którego skutkiem może być zatrzymanie ruchu pociągów, wezwanie służb porządkowych, ogłoszenie ewakuacji - czyli wystąpienie wymiernych strat finansowych. Niniejszy referat przedstawia ocenę bezpieczeństwa eksploatacji transportowych systemów bezpieczeństwa, na które oddziaływają zakłócenia elektromagnetyczne.

Wspólna Polityka Transportowa jest jedną z trzech najstarszych, fundamentalnych polityk wspólnotowych. Przeprowadzona analiza dokumentów strategicznych oraz wyników realizacji programów i działań wskazała, iż Wspólna Polityka Transportowa określona w Traktacie Rzymskim z 1957r. o powstaniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, podlegała w latach 1957-2010 istotnym zmianom zarówno w kwestii swoich celów, zadań i zasad, jak i zakresu terytorialnego oraz tempa rozwoju.