W armiach greckich miast - państw (poleis) występowali urzędnicy wojskowi nazywani logistikas, odpowiedzialni za zaopatrzenie, utrzymywanie zapasów i dystrybucję środków materiałowych do oddziałów. Do ich obowiązków należał także wybór miejsc rozmieszczenia zapasów podczas wojny.
Wybrane realizacje z zakresu logistyki miejskiej
Próbując skuteczniej sterować rozwojem miejskiej infrastruktury transportowej zarządcy miast w Polsce odwołują się często do przykładów zagranicznych. Swoisty "benchmark" dla zajmujących się logistyką miejską w Polsce stanowią przykłady niemieckie. Berlin, Monachium, Kassel czy Kolonia regularnie podawane są w literaturze tematu, jako ilustracje skutecznej polityki transportowej i zarządzania miejską infrastrukturą transportową. Rozwiązania stosowane w tych ośrodkach stanowią wartościowy materiał do badań nad zastosowaniem ich w miastach w Polsce. Mimo systemowego charakteru zarządzania miejską infrastrukturą transportową, zastosowanie takich rozwiązań wiąże się z koniecznością uwzględnienia warunków specyficznych danego ośrodka. Właściwe zarządzanie infrastrukturą transportową miasta może zapewnić odpowiednie podejście, które poza warunkami specyficznymi danego miasta i jego możliwościami finansowymi uwzględniało będzie także rozwiązania sprawdzone już w praktyce.
Według najnowszego badania Roland Berger Strategy Consultants, outsourcing usług inżynieryjnych i projektowych pozwala na uelastycznienie i redukcję kosztów zarówno dla dostawców, jak i producentów oryginalnego wyposażenia oraz podzespołów dla przemysłu motoryzacyjnego. Główne zaobserwowane trendy to:
Czy lubimy chodzić do pracy? Czy w pracy czujemy się dobrze? Czy jesteśmy dobrze poinformowani, wiemy gdzie zmierza firma, jakie ma cele, jak zamierza je osiągnąć? Czy szefowie nas słuchają? Czy atmosfera pracy sprzyja efektywnemu wykonywaniu obowiązków, czy jesteśmy zmotywowani do pracy i nie narzekamy? Czy, kiedy narzekamy, mamy z kim porozmawiać o naszych problemach? Czy pracodawca słucha nas uważnie i nie lekceważy?
Od początku lat 90. obserwujemy rozwój procesów urbanizacyjnych, wynikających z postępu cywilizacyjnego, otwarcia granic oraz globalizacji. Obecnie na świecie zamieszkuje w miastach około 40% ludności, a przewiduje się, że do 2050 roku miasta zamieszkiwać będzie około 4,5 mld ludzi [Rijenbrij 2004]. W 1950 roku istniało zaledwie jedno miasto z ponad 10 mln mieszkańców - Nowy Jork. Szacuje się, że w 2015 roku będzie ich około 21 [Rijenbrij 2004]. Jakość życia większości ludzi będzie zatem w przyszłości zależna od jakości miast. Rosnąca liczba ich użytkowników prowadzi do zwiększenia zapotrzebowania na przewozy towarów - surowców, półfabrykatów, wyrobów gotowych oraz odpadów przemysłowych i komunalnych.