Transport lotniczy należy do branż infrastrukturalnych, w których zasady dostępu do infrastruktury są przedmiotem wielu dyskusji, badań i regulacji rynkowych. W pracach poświęconych tematyce regulacji spotykamy się ze stwierdzeniem, że wybór sposobu i zakresu regulacji danej branży zależy, a w zasadzie powinien zależeć, od celów jakim ta regulacja ma służyć.
Zwiększający się stopień złożoności procesów biznesowych, jak również kompleksowość stosunków rynkowych związanych między innymi z: globalizacją i rozwojem łańcuchów dostaw, zróżnicowaniem produktów, zwiększającym się wolumenem produktów pochodzących z różnych stron świata oraz coraz bardziej świadomy konsument, wymaga wprowadzania zmian w koncepcji zarządzania łańcuchem dostaw, także w jego konstrukcji.
Sieć transportowa to układ połączeń na danym obszarze ukształtowany pomiędzy skupiskami ludności w wyniku interakcji czynników ekonomicznych i społecznych oraz środowiska naturalnego. Obecna postać sieci transportowej jest wynikiem długotrwałego rozwoju, który rozpoczął się w początkach osadnictwa na danym obszarze.
Badanie rzeczywistych procesów transportowych wymaga uwzględnienia takich elementów systemu transportowego jak:
- sieci: drogowa, kolejowa, lotnicza i inne,
- tabor (samochody, autobusy, pociągi, samoloty),
- stacje obsługi ruchu towarowego i pasażerskiego,
- urządzenia zabezpieczenia ruchu (znaki drogowe, sygnalizacja świetlna) wraz z przepisami bezpieczeństwa i kontroli ruchu
- oraz tzw. "załoga systemu".
W zakresie tematyki przewozów intermodalnych wyróżnić można dwie składowe infrastruktury. Pierwsza z nich to infrastruktura liniowa, w obrębie której wyróżnia się linie kolejowe oraz drogi kołowe. Druga z kolei to infrastruktura punktowa, której głównym elementem są terminale przeładunkowe. Podzielić je można na portowe, będące punktem styku gałęzi transportu morskiego z kolejowym oraz terminale lądowe, stanowiące punkt styku gałęzi transportu kolejowego oraz drogowego.
Współcześnie, szeroko rozwinięty handel elektroniczny i systemy sprzedażowe umożliwiają klientom zamawianie oraz zakup produktów, dóbr i usług z wykorzystaniem m.in. telefonów komórkowych czy komputerów przenośnych za pośrednictwem Internetu. To powoduje, że proces ten jest znacząco skracany, a rezultatem tego klienci oczekują równie sprawnej i szybkiej dostawy zakupionego dobra. Niesie to ze sobą konieczność utrzymywania wysokiej efektywności całych łańcuchów dostaw i systemów dystrybucji. W każdym z takich systemów i łańcuchów obiekty logistyczne odgrywają bardzo istotną rolę, gdyż pełnią funkcję spajających je ogniw, determinując tym samym ich efektywność i wydajność. Dla większości ze wspomnianych obiektów podstawową funkcją i zadaniem związanym z obsługą klientów jest realizacja procesu kompletacji, czyli konstruowania niejednorodnych jednostek ładunkowych z dostępnego w obiekcie asortymentu, na podstawie informacji o zapotrzebowaniu klientów. W przypadku procesu kompletacji, jej najbardziej czasochłonnym etapem jest przemieszczanie się pracowników kompletujących pomiędzy miejscami pobrań artykułów. Czynności te mogą przekraczać nawet 55% całego czasu poświęcanego na tego typu procesy. Wobec tego w celu poprawy wydajności i zwiększenia efektywności kompletacji w punktowych elementach łańcuchów dostaw i systemów dystrybucji dąży się do skrócenia czasu przemieszczania pracowników w strefie kompletacji. To z kolei jest ściśle związane ze skróceniem długości dróg pokonywanych w tej strefie. Poszukuje się zatem takich metod generowania tras kompletacyjnych, dla których możliwe będzie zminimalizowanie ich długości lub co najmniej znaczne ich ograniczenie.
Obecnie sektor przewozów pasażerskich stawia coraz wyższe wymagania przedsiębiorstwom świadczącym usługi transportowe. Rosnąca konkurencja, niekorzystne zmiany w otoczeniu (np. wprowadzenie dodatkowych opłat wynikających z sukcesywnego wprowadzania regulacji UE), jak również wzrastające oczekiwania klientów względem wykorzystywanej infrastruktury (dotyczy to zarówno pojazdów jak i miejsc postojowych – dworce, przystanki), świadczonych usług dodatkowych (dostępność Wi-Fi, elektroniczny bilet), jak i realizacji podstawowych postulatów transportowych (czas podróży, wygoda, koszt i bezpieczeństwo) wymuszają na przedsiębiorstwach transportowych dążenie do sprawności organizacyjnej. Jednocześnie, przedsiębiorstwa transportowe zmagają się obecnie z wieloma problemami w obszarze oceny poziomu realizacji podstawowych procesów w odniesieniu do przyjętych celów strategicznych organizacji.
Globalizacja w handlu światowym, wydłużanie się odległości przestrzenno-czasowej między producentami towarów i finalnymi odbiorcami w miejscach konsumpcji, powoduje wprowadzanie takich rozwiązań w globalnych łańcuchach dostaw, które zapewniają minimalizację kosztów logistycznych. Odnosi się to zarówno do kosztów samego transportu, jak również do całościowych kosztów związanych z dostawą. Z punktu widzenia funkcjonowania przedsiębiorstw niemniej ważny jest czas w jakim towar zostanie dostarczony do odbiorcy, stąd konieczność zastosowania takich rozwiązań, które optymalizują zarówno koszty jak i czas dostawy.