Harmonogramowanie dostaw wyrobów alkoholowych na obszarze UE - rozpoznanie problemu - cz. 1
- Mariusz Grajek
- Kategoria: Logistyka
Harmonogramowanie dostaw wyrobów alkoholowych na obszarze UE - rozpoznanie problemu - cz. 2
Harmonogramowanie dostaw wyrobów alkoholowych na obszarze UE - rozpoznanie problemu - cz. 3
Artykuł, w świetle badań operacyjnych, stanowi pierwszy etap procesu rozwiązywania problemów decyzyjnych, jakim jest identyfikacja i werbalny opis problemu. Faza ta polega na wszechstronnym rozpoznaniu problemu decyzyjnego i zbadaniu wszystkich zjawisk towarzyszących mu oraz wpływających na jego rozwiązanie.
Algorytmy wykorzystywane do rozwiązywania problemów harmonogramowania można podzielić, ze względu na dokładność otrzymywanych rozwiązań, na optymalizacyjne i przybliżone. Te pierwsze pozwalają na znalezienie rozwiązania optymalnego (dokładnego). Ich wadą jest jednak znaczna czasochłonność i potrzeba wykorzystywania dużej mocy obliczeniowej. Wiodącą obecnie metodą rozwiązywania problemów harmonogramowania, należącą do grupy algorytmów dokładnych, jest programowanie dynamiczne, którego zastosowanie w harmonogramowaniu opisane jest pracach wielu badaczy. Przy rozwiązywaniu bardziej skomplikowanych problemów rzeczywistych, między innymi problemu rozpoznanego w niniejszym artykule, wykorzystuje się zwykle techniki aproksymacyjne, które są szybsze i wymagają mniej zasobów. W literaturze można spotkać szereg metod przybliżonych, wykorzystywanych do rozwiązywania problemów harmonogramowania, między innymi algorytmy genetyczne, logikę rozmytą, symulowane wyżarzanie, czy metodę tabu serach.
Specyfika harmonogramowania dostaw wyrobów alkoholowych na obszarze Unii Europejskiej polega między innymi na uwzględnieniu przepisów prawnych i podatkowych, warunkujących szereg wytycznych i ograniczeń w przewozie. Kwestie te w istotny sposób wpływają na aspekt logistyczny rozpatrywanego problemu. Ponadto, ze względu na specyfikę zagadnienia (zasięg terytorialny, ograniczenia celne i podatkowe), zawężono rozważania przyjmując, że do przewozu wykorzystany będzie transport samochodowy bez przeładunku, a przewóz odbywa się zgodnie z procedurą zawieszonego poboru akcyzy. W przypadku przewozu ładunku do jednego z państw UE nie ma konieczności dokonywania odprawy celnej ani wystawiania części dokumentów, jakie byłyby konieczne przy przewozie poza Wspólnotę. Mamy wówczas do czynienia z tak zwanym wewnątrzwspólnotowym transportem towarów. Transakcje handlowe z krajami Wspólnoty przestały być określane mianem importu i eksportu.
Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 5/2011.