Produkcja rolnicza, ogrodnicza oraz produkcja pasz podlegają, zgodnie z wymogami prawa, przepisom dotyczącym zapewnienia bezpieczeństwa żywności (1). Troska o jakość i bezpieczeństwo produktów spożywczych dla konsumenta jest wbudowana w systemy produkcji surowców roślinnych i zwierzęcych, ich składowania i przechowywania, dystrybucji, transportu oraz przetwarzania (1, 2).

Pojęcie agrologistyki jest pojęciem stosunkowo nowym. Prof. B. Klepacki określił ją jako „działalność obejmującą organizację, planowanie, kontrolę i realizację przepływu towarów rolno-spożywczych od miejsca wytworzenia surowców rolnych, poprzez kanały związane z ich skupem, magazynowaniem, produkcją i dystrybucją, aż do finalnego odbiorcy (konsumenta żywności), której celem jest zaspokojenie wymagań rynku, przy zachowaniu bezpieczeństwa żywnościowego, minimalnych kosztach i minimalnego zaangażowania kapitału”. Natomiast w poprawce do rezolucji Parlamentu Europejskiego „Logistyka transportu towarowego w Europie - klucz do zrównoważonej mobilności” agrologistykę określono jako minimalizację potrzeb transportowych, wspieranie wzajemnego ponownego wykorzystywania produktów ubocznych oraz obniżanie ryzyka rozprzestrzeniania się chorób zwierzęcych i roślinnych w drodze łączenia produkcji rolnej, działań przetwórczych i dystrybucyjnych.

Znaczna większość opracowań literaturowych zaleca stosowanie idei procesowego zarządzania w ogólnych strategiach zarządzania przedsiębiorstwami (Bartoszewicz, 2007; Ciesielski, 2006; Coyle i inni, 2002; Gołembska, 2007). W związku z tym przedsiębiorstwa powinny coraz bardziej skupiać się na tworzeniu efektywnych procesów biznesowych oraz na skutecznym zarządzaniu tymi procesami. Stosując takie podejście należy zidentyfikować wszystkie procesy biznesowe realizowane w przedsiębiorstwie. Znaczenie tych procesów jest zróżnicowane i zależy od rodzaju przedsiębiorstwa i prowadzonej działalności.