Wzrost skali produkcji przemysłowej i rolnej przyczynił się na przestrzeni ostatnich trzech wieków do znacznego zwiększenia roli transportu w życiu gospodarczym. Spójny, jednolity system transportowy sprzyja rozwojowi współpracy gospodarczej i jest głównym czynnikiem integracji gospodarczej.
Ewolucja rozwoju miast ukształtowała różne modele układu przestrzennego i stosunków pomiędzy jednostką urbanistyczną a człowiekiem. Każde miasto, w swojej ideologii rozwoju, uwzględniało aspekty społeczne i ekonomiczne.
Projektowanie sieci logistycznych przedsiębiorstw produkcyjnych jest złożonym problemem decyzyjnym. Wynika to z potrzeby uwzględnienia zarówno specyfiki funkcjonowania przedsiębiorstw produkcyjnych, jak i ukształtowania funkcjonalno-przestrzennego obiektów magazynowych będących elementami projektowanej sieci.
Nieoczekiwane i szybkie zmiany zachodzące w otoczeniu to ogromne wyzwanie dla każdego podmiotu gospodarczego. Zdaniem G. Nizarda naciski wywierane przez środowisko na przedsiębiorstwo przejawiają się w trzech głównych formach.
W dzisiejszej działalności gospodarczej, zwłaszcza w działalności przedsiębiorstw produkcyjnych, w tym przemysłowych, rola zaopatrzenia pełni bardzo ważną, jeśli nie kluczową, funkcję. Od skuteczności zaopatrzenia często zależy rentowność i możliwość rozwoju danego przedsiębiorstwa, dlatego sposób prawidłowego wyboru dostawcy materiałów i surowców jest nieodłącznym problemem prowadzenia każdej działalności gospodarczej.
Efektywność łańcucha dostaw rozumiana jest jako jego zdolność do osiągania założonych celów i efektów przy możliwie najniższych nakładach koniecznych do ich realizacji. Zdaniem H. Lee najlepsze łańcuchy dostaw cechują się nie tylko dużą szybkością, ale i niskimi kosztami.
Koncepcja społecznej odpowiedzialności zyskuje coraz szersze grono zwolenników. Dyskusja na temat tego, czy przedsiębiorstwo może i powinno być społecznie odpowiedzialne, przeradza się w poszukiwanie obszarów tej odpowiedzialności oraz narzędzi i metod, które mogą być wykorzystane, aby połączyć interes przedsiębiorstwa z realizacją celów i roszczeń interesariuszy. Rozpatrywana idea zakorzenia się we wszystkich sektorach i branżach, wśród podmiotów gospodarczych o różnej wielkości.
Ostatnio obserwuje się coraz wyraźniej rysującą się tendencję do traktowania czasu pracy jako strategicznego zasobu, rozpatrywanego zarówno w kontekście elementu strategii społecznej, jak i ogólnej strategii firmy zwanej strategią konkurencyjności. Integracja strategii czasu pracy i strategii ogólnej firmy wydaje się nieunikniona, gdyż strategia dotycząca czasu pracy ułatwia realizację, a czasem definiuje strategię organizacji.