WIEDZA

W 2007 roku łączne obroty na krajowym rynku inwestycji w nieruchomości komercyjne wyniosły 3,07 mld euro (o prawie 40% mniej niż w rekordowym roku 2006), co było spowodowane obniżeniem aktywności inwestorów ze względu na sytuację rynku kredytowego w USA, a także spadkiem gotowości banków do finansowania transakcji, przy równoczesnym podniesieniu wymaganego wkładu własnego oraz marży. Najaktywniejszym sektorem były nieruchomości handlowe (53% udziału w całym wolumenie obrotów). Nieruchomości biurowe (34% wartości transakcji) i logistyczno - przemysłowe (10% wartości transakcji) zajęły kolejne miejsca. Stopy kapitalizacji w minionym roku na rynku inwestycyjnym ustabilizowały się osiągając poziom: 5,25 - 5,50 dla najlepszych budynków biurowych; 5,50 - 5,75 dla najlepszych centrów handlowych, natomiast 6,75 - 7,00 - przy zakupie najlepszych obiektów logistycznych.

Referat został zaprezentowany na Polskim Kongresie Logistycznym "Logistics 2004 - Sieci logistyczne na zintegrowanym rynku europejskim". Poznań 19-21 maja 2004 r.

O polskim rynku powierzchni magazynowych z Wiceprezesem firmy ProLogis, Maciejem Madejakiem rozmawiał red. Iwo Nowak.

Zgodnie z polskim prawem, a konkretnie Kodeksem Pracy, na pracodawcy spoczywa obowiązek przekazania swoim pracownikom bezpiecznego narzędzia pracy. Jednym z podstawowych narzędzi pracy w magazynie są regały magazynowe. Dlatego też przed dopuszczeniem do pracy obsługi magazynu pracodawca powinien mieć pewność, że regały magazynowe nie stanowią zagrożenia przy użytkowaniu zgodnym z ich przeznaczeniem. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 roku w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, opublikowane w Dzienniku Ustaw numer 169 z 2003 roku pod pozycją 1650, jest głównym obowiązującym pracodawcę aktem wykonawczym w zakresie stosowania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Rozdział 4 „Transport wewnętrzny i magazynowanie” daje jedynie enigmatyczne wymagania przed regałami magazynowymi, opisane w paragrafach od 68 do 70.

Magazynowanie towarów stanowi jeden z głównych obszarów działalności gospodarczej portów morskich. Technologię magazynowania determinuje z jednej strony podatność transportowa ładunku (rodzaj, właściwości fizyko - chemiczne towaru, sposób i rodzaj opakowania, wartość towaru), a z drugiej strony suprastruktura portu (możliwości składowania, wielkość i rodzaj powierzchni magazynowej) oraz przepisy prawne odnoszące się do składowania i zwyczaje portowe.

Zastosowanie nowej symboliki GS1 DataBar, wdrażanie EPC i GDSN oraz strategia GS1 w zakresie "mobile commerce” to tematy, które dominowały w tym roku na Zgromadzeniu Ogólnym GS1 w Dubrowniku w Chorwacji. Zgromadzenie, w którym uczestniczyło ponad 230 uczestników z 89 krajów, to najważniejsze spotkanie dla międzynarodowego Stowarzyszenia GS1, zajmującego się rozwijaniem i wdrażaniem globalnych standardów oraz rozwiązań usprawniających efektywność i transparentność w łańcuchach dostaw. Nowe, omawiane standardy i technologie są adresowane do wszystkich użytkowników, zarówno małych, jak i dużych firm, bowiem tylko standaryzacja zapewni ich wdrożeniu szybką opłacalność. Jak podkreślił Danny Wegmann, ustępujący Chairman GS1, standaryzacja jest podstawą szybkiej implementacji, a tym samym obniżenia kosztów wdrożenia. Rola globalnych firm, jako liderów standaryzacji, jest tutaj ogromna i to one jak najszybciej powinny dołączyć do GS1, aby razem wypracowywać jednolite, wspólne, wielobranżowe podejście.

Rozwój systemów dystrybucyjnych firm handlowych i produkcyjnych, obejmujących rozległe tereny rosyjskie, jest wielkim wyzwaniem obejmującym cały szereg zadań nakierowanych na doskonalenie logistyki dystrybucji towarów. Jednym z nich jest stałe utrzymywanie wysokiego stopnia zgodności mocy łańcuchów dostaw z celami oraz zadaniami biznesu. Ocena mocy łańcucha dostaw pozwala zdefiniować, czy jest on w stanie dostarczyć użytkownikowi wymaganej ilości towarów w ciągu określonego czasu, pod warunkiem przestrzegania ustalonych norm oraz procesów technologicznych.

Pojęcie centrum logistycznego, charakteryzujące obiekt przestrzenny określonego przeznaczenia, zostało wprowadzone w oparciu o jego specyficzne cechy, takie jak: rodzaj dysponowanej infrastruktury, przedmiot działania zlokalizowanych w nim przedsiębiorstw oraz rodzaj funkcji i związany z nimi zakres usług świadczonych na rzecz klientów.