Wielu polskich przedsiębiorców sprzedaje towary za granicą lub sprowadza je do kraju od zagranicznych producentów. Działając w handlu międzynarodowym firmy bardzo często stają przed problemem optymalnego zorganizowania transportu. Organizacja przewozu we własnym zakresie czy wsparcie ze strony doświadczonej firmy spedycyjnej? Oto dylemat większości firm w Polsce.
Pojęcie infrastruktury i jej specyfika
Infrastruktura, choć nie jest jednoznacznie zdefiniowana w literaturze fachowej (przeważają ogólne definicje określające infrastrukturę jako podstawę gospodarki), może być dość precyzyjnie identyfikowana dzięki zgodności poglądów dotyczących jej cech specyficznych, takich jak niepodzielność techniczna i ekonomiczna, długi okres powstawania i długa żywotność, immobilność, wysoka kapitałochłonność. Wśród elementów infrastruktury technicznej dominują liniowe i punktowe urządzenia infrastruktury transportu. Inne, to podstawowe urządzenia gospodarki wodnej, energetyki, łączności. Według definicji funkcjonalnej A. Piskozuba, "Infrastruktura to stworzone przez człowieka, trwale zlokalizowane, liniowe i punktowe obiekty użytku publicznego, stanowiące podstawę życia społeczno - gospodarczego, z uwagi na funkcje przemieszczania osób i ładunków (transport), wiadomości (łączność), energii elektrycznej (energetyka) i wody (gospodarka wodna)".
Minęło ponad 6 lat od 1 maja 2004 roku, czyli od wejścia Polski do Unii Europejskiej, a niektórzy z nas nadal nie zdają sobie sprawy z obowiązku stosowania unijnego prawa. Dlatego poniżej wymienimy i krótko scharakteryzujemy dyrektywy, z jakimi możemy spotkać się w logistyce.
Prognozy długoterminowe mają to do siebie, że ich sprawdzalność jest zależna od wielu czynników, często trudnych do przewidzenia w dłuższej perspektywie. Nieprzewidziane zjawiska, jak choćby ostatni kryzys ekonomiczny, na kilka lat zmieniają kierunek i tempo rozwoju rynków, przekładając się na konieczność weryfikacji założeń i prognoz.
Około 53,5 mln mieszkańców regionów położonych nad Bałtykiem stanowi istotne źródło popytu konsumpcyjnego i inwestycyjnego. Funkcjonujące w regionie przedsiębiorstwa i instytucje zapewniają pracę około 25,6 mln osób. Region wytwarza rocznie PKB o wartości około 1 400 mld euro. Szybko rosnący popyt krajów skandynawskich i nadbałtyckich został w 2008 r. spowolniony w wyniku światowego kryzysu finansowego. Nie zmienia to jednak faktu, że w regionie coraz więcej się konsumuje, i to w dużej mierze towarów z importu. Dodatkowe strumienie ładunków generowane są przez inwestycje podjęte w wyniku napływu środków finansowych z Unii Europejskiej.