Zarządzanie zintegrowanym łańcuchem dostaw według P. Blaika jest to "koncepcja planowania, sterowania i kontroli, obejmująca wszystkie fazy tworzenia i dostarczania wartości logistycznych - od miejsca pozyskania surowców, poprzez produkcję, do ostatecznego nabywcy w celu zaoferowania odpowiednich towarów we właściwym miejscu i czasie, we właściwej ilości i jakości, przy uzasadnionych kosztach, z wykorzystaniem nowoczesnej technologii informacji". Rozwój technologii informatycznych spowodował, że wymiana informacji pomiędzy partnerami w łańcuchu dostaw jest szybka i prosta, zatem możliwa stała się szybka reakcja na zmiany zachodzące na rynku przy utrzymaniu niższego poziomu zapasów i przy mniejszym ryzyku strat z tytułu produkcji niepożądanych przez rynek produktów.

Współcześnie immanentną cechą otoczenia, wynikającą z jego wielkiej złożoności i zmienności obiektów i zjawisk oraz zależności zachodzących między nimi, jest nieprzewidywalność i turbulentność [3, s. 18-33; 4, s. 219-280]. W takim otoczeniu zapewnienie bezpieczeństwa w procesach logistycznych rozumianych powszechnie jako skuteczna koordynacja przepływu surowców, materiałów i produktów gotowych do konsumenta jest wyzwaniem, gdyż skutkiem niepewności jest poczucie braku bezpieczeństwa i stabilności.

Logistyka w realizacji przedsięwzięć inwestycyjnych ma indywidualny charakter, wynikający m.in. z ich szczególnej specyfiki. Budownictwo stanowi tę dziedzinę techniki, w której realizacja kolejnych procesów technologicznych odbywa się w specyficznych warunkach. Przebieg budowlanego przedsięwzięcia inwestycyjnego różni się istotnie od przebiegu np. produkcji o charakterze przemysłowym. W budownictwie ponadto zachodzą specyficzne procesy robocze nie spotykane w zakładach produkcyjnych. Z tego względu szczególne znaczenie nabiera bezpieczeństwo.

Problematykę jakościową można uznać za jeden z kluczowych czynników wpływających na efektywność systemów logistycznych, a także rozwój logistyki przedsiębiorstw. Działania kształtujące jakość przeplatają się z czynnościami logistycznymi, w związku z tym wdrażanie i realizacja koncepcji zarządzania jakością i logistyki w sposób niezależny od siebie nie może przynieść wymiernych efektów.

Badacze zajmujący się problematyką zarządzania od dawna poszukują odpowiedzi na pytania dotyczące podstaw sukcesu przedsiębiorstw - co decyduje o czołowej pozycji rynkowej, tworzeniu wartości dla interesariuszy czy zdobywaniu trwałej przewagi konkurencyjnej. Badania w tym obszarze zarządzania dotyczą w wielu przypadkach zagadnień zmian organizacyjnych, skierowanych na rozwój przedsiębiorstwa w kierunku zapewniającym wzrost efektywności, innowacyjność czy przywództwo produktowe.

Wzrastająca konkurencja rynkowa wymusza reorganizację działań w wielu obszarach funkcjonalnych przedsiębiorstwa, w tym również w logistyce produkcji. Ważnym elementem funkcjonowania logistyki produkcji w przedsiębiorstwie przemysłowym jest zapewnienie sprawnego, efektywnego zarządzania zasobami niezbędnymi w procesie wytwórczym. W efekcie wiąże się to z harmonijnym przepływem strumieni materiałowych i informacyjnych oraz ładem organizacyjnym, który powinien gwarantować niezakłóconą ciągłość procesów w całym przedsiębiorstwie.

Przedsiębiorstwa są typowymi przykładami systemów złożonych. Zarządzanie nimi, jako zbiorami wielu synergicznie powiązanych ze sobą elementów, wymaga zatem wiedzy i narzędzi z zakresu cybernetyki i teorii systemów. To stwierdzenie odnosi się także do zarządzania logistycznego - jednej z najdynamiczniej rozwijających się dziedzin zarządzania. Wiedza systemowa jest tu potrzebna, ponieważ umożliwia sprawniejsze identyfikowanie i eliminowanie powstających w przedsiębiorstwie-systemie sprzeczności oraz udoskonalanie go tak, aby jego elementy synergiczne ze sobą współdziałały.

Zarządzanie kryzysowe jest nieodłączną częścią funkcjonowania zarówno państwa, jak i mniejszych podmiotów, organizacji, przedsiębiorstw. Narażone są na różnego rodzaju zagrożenia kryzysowe. Niezależnie od rodzaju jednostki, w każdej z nich może wystąpić zagrożenie pożarowe. W tej sytuacji jednym z kluczowych elementów reagowania kryzysowego jest ewakuacja. Jej wcześniejsze właściwe zaplanowanie ma duże znaczenie dla jej przeprowadzenia w sytuacji zagrożenia. W tym celu posłużyć mogą narzędzia, którymi dysponuje system informacji geograficznej.

Współcześni przedsiębiorcy coraz częściej chcą być postrzegani jako świadomi i odpowiedzialni społecznie partnerzy w biznesie. W zarządzaniu firmą uwzględniają oni nie tylko zyski finansowe, ale dbają o społeczeństwo, środowisko naturalne i dobre relacje z interesariuszami. Tworząc strategię swojej działalności kierują się ideą koncepcji społecznej odpowiedzialności biznesu tzw. CSR (ang. Corporate Social Responsibility).

Chcąc mówić o problematyce reagowania kryzysowego, należy przede wszystkim zdefiniować podstawowe pojęcia funkcjonujące w tym zakresie. Najogólniej rzecz ujmując, sytuacja kryzysowa to stan narastającej destabilizacji powodujący intensywne, trwałe i długofalowe pogorszenie funkcjonowania społeczeństwa i państwa. Charakteryzuje się: eskalacją zagrożenia, utratą kontroli nad ograniczaniem skutków zdarzenia (sytuacji kryzysowej) przez poszczególne służby, inspekcje lub straże. Sytuacja taka może również powodować ujemne skutki w gospodarce, a także może mieć wpływ na stosunki zagraniczne. Z kolei zarządzanie kryzysowe - to działalność koordynacyjna i decyzyjna organów władzy związana z występowaniem określonych sytuacji kryzysowych.