Wybrane problemy optymalizacyjne strategicznego planowania w komunikacji miejskiej

Funkcjonowanie komunikacji pasażerskiej zależy od wielu czynników, m.in. stanu infrastruktury komunikacyjnej, technicznego stanu taboru oraz w zasadniczym stopniu od zarządzania i planowania transportu. Proces transportowy w miastach jest na tyle złożony, że wymaga planowania z wykorzystaniem nowoczesnej metodyki badań operacyjnych i matematycznej optymalizacji. Proces planowania transportu pasażerskiego można podzielić na tzw. planowanie strategiczne i planowanie operacyjne. Planowanie strategiczne związane jest z globalną organizacją transportu w regionie i podlega zwykle decyzji lokalnego samorządu lub jego organu w postaci zarządu transportu.
Planowanie strategiczne (ang. Strategic Planning) obejmuje trzy etapy:
- Projektowanie sieci komunikacyjnej (Network Design)
- Planowanie linii komunikacyjnych (Line Planning)
- Planowanie rozkładów jazdy (Timetabling)

Kolejne trzy etapy stanowi tzw. planowanie operacyjne (ang. Operational Planning):
- Planowanie zadań pojazdów (Vehicle Scheduling)
- Planowanie służb kierowców (Duty Scheduling)
- Harmonogramowanie pracy kierowców (Crew Rostering)

Planowanie operacyjne pozostaje w zakresie operatorów komunikacji tj. firm lokalnej komunikacji miejskiej. Praca ma na celu przedstawienie wybranych problemów planowania strategicznego, głównie pod kątem wspomagania komputerowego z wykorzystaniem metod optymalizacyjnych. Zaprezentowano skrótowo modele matematyczne: elementy grafów, funkcje celu i ograniczenia optymalizacji. Wskazano możliwości rozwiązania z wykorzystaniem nowoczesnych algorytmów obliczeniowych, bez szczegółowej analizy problemów. W podsumowaniu sformułowano wnioski pod kątem wykorzystania rozwiązań w praktycznych implementacjach inżynierskich.

Artykuł zawiera 14560 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka