Recykling surowców w Polsce - ewolucja i rozwiązania logistyczne

Działania ludzi powinny być zgodne z harmonią natury, a tym samym nie powodując nieodwracalnych szkód. Zwiększająca się świadomość społeczeństwa odnośnie środowiska, zwiększenie zapotrzebowania na różnego rodzaju dobra, wyczerpanie zasobów naturalnych oraz zwiększającą się ilość odpadów zmusza ludzi do myślenia a zarazem stawia przed ważnymi wyborami, które mogą w ciągu najbliższych dziesiątek lat zaważyć o ludzkim bycie. Odpady stały się najbardziej palącym problemem obecnych czasów, z roku na rok ilość ich wytworzonych wciąż wzrasta. Nieczystości towarzyszą nam na co dzień, najczęściej niepotrzebną rzecz wrzucamy do kosza, nie myśląc o jego dalszej wędrówce. Powstawanie odpadów jest nieuniknione, jednak można zacząć działać, aby ich produkcja odbywała się w sposób jak najbardziej przyjazny dla przyrody. Recykling jest kluczowym działaniem, który w znacznym stopniu pozwala zaradzić tym problemom. W wyniku pogarszającego się stanu środowiska zaczęto pracować nad rozwojem ponownego wykorzystania surowców wtórnych, przedstawiając nie tylko ich opłacalność ekologiczną, ale przede wszystkim korzyści ekonomiczne.

Recykling jako element systemów logistycznych
Recykling jest jedną z metod ochrony środowiska naturalnego. W literaturze można spotkać bardzo wiele różnych definicji tego słowa. Jedna z nich brzmi: "jest to taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów, które zawarte są w odpadach, w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym także recykling organiczny, z wyjątkiem odzysku energii". Recykling wynika z ograniczoności zasobów naturalnych. Po raz pierwszy recyklingu użyto w odniesieniu do ponownego przetwórstwa odpadów w XIX wieku. Do tego czasu wszystkie odpady stanowiły jedną grupę i zawierały elementy, które współcześnie występują w grupie odpadów komunalnych jak i przemysłowych. W tym okresie procesowi postępującej urbanizacji i uprzemysłowienia towarzyszył gwałtowny wzrost ilości nieczystości oraz odpadów przemysłowych (resztki procesu wytwórczego rzemieślników). Wówczas zaczęto uświadamiać sobie związek higieny ze zdrowiem ludzi, a władze uznały za sprawę priorytetową kwestie zmniejszania objętości odpadów i właściwe ich zagospodarowanie. W latach osiemdziesiątych poprzedniego wieku rozpoczęły się dyskusje dotyczące zmian w środowisku naturalnym w skali całego globu. W końcu XX wieku pojawiło się pojęcie ekorozwoju i zrównoważonego rozwoju, niemalże wszystkie kraje zaczęły wdrażać programy środowiskowe. Ekorozwój oznacza utrzymanie naturalnego kapitału przyrody, dbałość o zdrowie społeczeństwa, także zapewnienie odpowiedniej jakości wody, gleby i powietrza aby można było zagwarantować ludziom, roślinom i zwierzętom godziwe warunki istnienia. Zrównoważony rozwój to "rozwój społeczno-gospodarczy, w którym w celu równoważenia szans dostępu do środowiska poszczególnych społeczeństw lub ich obywateli zarówno wczesnego jak i przyszłych pokoleń następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych".

Artykuł zawiera 51480 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka