Dojrzałość społeczna łańcucha dostaw - próba ujęcia teoretycznego
- Agata Rudnicka
- Kategoria: Logistyka
Chcąc funkcjonować w wysoce konkurencyjnym otoczeniu przedsiębiorstwa przyjmują różne strategie działania i koncepcje zachowania na rynku. Jednym z bardziej popularnych w ostatnich latach sposobów zarządzania organizacją jest społeczna odpowiedzialność (ang. Social Responsibility, SR), która przez niektórych traktowana jest jako remedium na problemy wizerunkowe czy te związane ze sferą społeczną i środowiskową, jakie dotykają współczesne przedsiębiorstwa.
Dodatkowo coraz więcej uwagi poświęca się możliwościom wykorzystania koncepcji społecznej odpowiedzialności do zarządzania złożonymi strukturami organizacyjnymi jakim są np. łańcuchy dostaw. Takie podejście wydaje się racjonalne zwłaszcza biorąc pod uwagę, że organizacja funkcjonując w złożonym otoczeniu nie jest zwykle w stanie sama sprostać wyzwaniom związanym z zarządzaniem wymiarem społecznym i środowiskowym. Mając wielu dostawców i nawiązując kontakty biznesowe w różnych częściach globu przedsiębiorstwa muszą liczyć się z pojawieniem się ryzyka związanego z sytuacjami związanymi z nieprzestrzeganiem norm społecznych czy nadużyciami na tle etycznym.
Społeczna odpowiedzialność doczekała się wielu ujęć definicyjnych. W jednej z najnowszych definicji traktowana jest ona jako odpowiedzialność za wpływy, jakie organizacja wywiera na społeczeństwo i środowisko. Takie podejście do rozumienia istoty odpowiedzialności powoduje, że każda organizacja powinna być rozliczana ze swoich decyzji i działań, ze względu na fakt, że wszystkie one mają bezpośredni bądź pośredni wpływ na otoczenie. Wydaje się to tym istotniejsze w odniesieniu do łańcucha dostaw, w którym za produkt końcowy mimo formalnej odpowiedzialności producenta, odpowiadają de facto wszystkie ogniwa. Obowiązkiem organizacji, która opatrzy produkt swoim logotypem jest zapewnienie sobie takich partnerów biznesowych, którzy kierują się podobnym zakresem standardów. W innym przypadku wdrożenie koncepcji SR w skali jednego podmiotu jest bezcelowe. Praktyka dostarcza wielu przykładów na potwierdzenie tej tezy.
Problematyka dojrzałości łańcucha dostaw w kontekście integracji procesów i przepływów jest już dobrze opisana w dostępnej literaturze. Brakuje natomiast ujęć modelowych, które traktowałyby kompleksowo o integracji łańcucha na poziomie społecznym (poziom społeczny rozumiany jako kwestie odnoszące się do praw człowieka, warunków wynagradzania itp.) czy w mniejszym stopniu środowiskowym.
Celem niniejszego artykułu jest zaproponowanie prostego modelu badającego dojrzałość łańcucha dostaw w odniesieniu do koncepcji społecznej odpowiedzialności. Dojrzałość w tym ujęciu należy traktować jako stopień spełnienia wymagań w całym łańcuchu dostaw.
Artykuł zawiera 22590 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka