Uspołecznienie procesu zarządzania logistycznego miastem

Prowadzone na stosunkowo dużą skalę badania stopnia zadowolenia mieszkańców z życia w miastach są bardzo niejednorodne, a zatem i nieporównywalne. Głównym powodem takiej sytuacji jest to, że często badacze dobierają subiektywnie zestawy cech, które ich zdaniem określają poziom życia. Dla logistyków miejskich wiedza na temat sposobu postrzegania miasta i przełożenia tych odczuć na postrzeganą jakość życia ma niebagatelne znaczenie. Pozwala bowiem ona na dostosowanie zakresu wdrażanych projektów do oczekiwań mieszkańców, a tym samym zwiększa szanse na sukces zarówno miasta (instytucjonalnie) jak i poszczególnych grup społecznych czy osób indywidualnych. Dbając o zobiektywizowanie badań nie proponowaliśmy kafeterii czynników, jakie naszym zdaniem mogą kształtować poczucie zadowolenia/niezadowolenia z życia w mieście, lecz poprosiliśmy respondentów o wskazanie pozytywnych i negatywnych cech miasta, które wpływają na ich wycenę jakości życia.

Miasto w pryzmacie poglądów mieszkańców
Na początek - kilka refleksji dotyczących istoty miasta. Istnieje niezliczona ilość definicji miasta, którymi posługują się różni badacze, zazwyczaj w różnych, partykularnych celach. Na potrzeby tych rozważań wskażę na trzy z nich. Pierwsza - autorstwa Pawła Rybickiego, który uważa, że "o odrębności miasta jako zbiorowości społecznej stanowi szereg cech: liczba ludności i jej gęste skupienie, heterogeniczny skład ludności, mnogość uprawianych rodzajów pracy, wielkość warstw społecznych z właściwymi im różnymi sposobami życia, osadzenie i rozmieszczenie w szczególnym układzie społeczno-przestrzennym. Dalszymi cechami są wielość współwystępujących w mieście grup społecznych i złożona sieć powiązań społecznych między jednostkami a grupami". Druga - Piotra Zaremby, pojmującego miasto i miejskość w sposób utylitarny: "miasto powinno być zbiorem układów miłych dla życia, wygodnych dla pracy, ułatwiających wypoczynek i przyjemnych dla oka". Wreszcie trzecia - wiążąca dwa nurty postrzegania - perspektywę przestrzeni fizycznej i intelektualnej oraz pryzmat ludzi - jednostek i zbiorowisk, wspólnie przeżywającej i tworzącej miejskość i miasto. Owa definicja określa: "miasto jako wspólną przestrzeń, należącą do społeczności ją zamieszkującej, mającej prawo do zagwarantowania jej warunków spełnienia politycznego, społecznego i ekologicznego, zakładając jednocześnie obowiązek solidarności". Badaniem objęto mieszkańców miast zakwalifikowanych do ośrodków regionalnych (100–250 tys. mieszkańców). W tej grupie w Polsce reprezentowanych jest 28 miast. Do badania zaprezentowanego poniżej wylosowano z puli ankiet, reprezentujących mieszkańców tej grupy miast ankiety, spełniające następujące kryteria: współczynnik feminizacji = 107%, 19% osoby w wieku przedprodukcyjnym, 65% w wieku produkcyjnym i 16% w wieku poprodukcyjnym. Te warunki spełniło 137 ankiet.

Artykuł zawiera 23130 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka