Modelowanie potoków ruchu w sieci miejskiej dla potrzeb analizy zakłóceń

Oddziaływanie to dotyczy również potoków ruchu przepływających przez sieć transportową. W takiej sytuacji nawet drobne zmiany w infrastrukturze transportowej mogą być przyczyną zakłóceń i zmian w strukturze ruchu nie tylko całego miasta, ale również jego otoczenia. Wielowymiarowość problematyki wymaga więc wprowadzenia pojęcia szerszego niż system transportowy. Przy analizie oddziaływań zakłóceń wygodniej jest stosować pojęcie systemu miejskiego, obejmującego nie tylko występujące w rzeczywistości obiekty związane z infrastrukturą transportową, ale również powiązania o charakterze ekonomicznym, prawnym, gospodarczym, organizacyjnym, itp. Taki system uwzględnia również charakterystyki społeczno-demograficzne oraz zagospodarowanie przestrzenne badanego obszaru, a jego struktura przedstawiona jest w postaci sieci miejskiej. Sieć transportowa stanowi element sieci miejskiej, zawierającej również m.in. węzły ciążenia poszczególnych rejonów transportowych, które odwzorowują zagregowane lokalizacje określonych aktywności lub działalności gospodarczych. Sposób ich powiązania z systemem transportowym, definiowany określonym poziomem dostępności, wpływa na kształtowanie się ruchu w analizowanym obszarze miejskim. Potoki ruchu przepływające przez sieć miejską narażone są na oddziaływanie różnego typu zakłóceń. Pojęcie zakłócenia w teorii potoku ruchu może być definiowane w różnorodny sposób. W pracy J. Wicher rozpatruje zakłócenie ruchu jako ciąg zdarzeń prowadzących do stanu, w którym ruch nie może być kontynuowany według uprzednich założeń. Przykładem gwałtownego zakłócenia ruchu jest kolizja drogowa. Podobnie rozumieją to pojęcie Autorzy pracy, gdzie źródłem zakłócenia jest zdarzenie, mające wpływ na zmianę parametrów ruchu pojazdów. W ogólnym ujęciu zakłócenie może również dotyczyć zmian w strukturze społecznej, gospodarczej czy funkcjonalnej systemu transportowego. W systemie złożonym, jakim niewątpliwie jest system miejski, zakłócenie rozumiane jest jako odchylenie rzeczywistych warunków funkcjonowania systemu od warunków normalnych. W sieci miejskiej takie sytuacje mogą być potencjalną przyczyną zaburzenia płynności ruchu oraz zmian w procesach decyzyjnych użytkowników systemu transportowego dotyczących sposobu realizacji przemieszczeń. Zakłócenia mają więc zarówno bezpośredni, jak i pośredni wpływ na sprawność ruchu w sieci miejskiej. Pierwsze próby matematycznego opisu przepływu potoków ruchu w sieci transportowej sięgają lat 20. XX wieku. Wtedy to Frank Knight opisał stan równowagi potoku ruchu, który został sformalizowany przez J.G. Wardropa w postaci pierwszej i drugiej zasady równowagi dopiero w 1952 roku. Jednak pomimo znacznego postępu techniki i możliwości zastosowania coraz wydajniejszych narzędzi informatycznych, jak dotąd nie opracowano uniwersalnej teorii, która mogłaby w sposób kompleksowy opisywać rzeczywiste warunki ruchu.

Artykuł zawiera 46680 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka