Wpływ wybranych niefinansowych wskaźników działalności przedsiębiorstw z branży logistycznej na ich rentowność

Maksymalizacja wartości dla akcjonariuszy w przypadku spółek notowanych na giełdach papierów wartościowych wiąże się ze wzrostem wartości akcji w określonym przedziale czasu oraz wartości dywidendy jaką spółki wypłacają na bieżąco akcjonariuszom. Maksymalizacja wartości dla akcjonariuszy nie jest jednakże jedynym stawianym wyzwaniem współczesnym organizacjom. W przypadku instytucji nie nastawionych na zysk cele te będą zupełnie inne, jak na przykład pomoc osobom niepełnosprawnym w przypadku fundacji na rzecz osób niepełnosprawnych.

Niezależnie od natury celu stojącego przed organizacją, jego osiągnięcie jest determinowane przez pewną liczbę czynników, których może być bardzo wiele. Praktycznie nie jest potrzebne, ani możliwe aby przedsiębiorstwo zidentyfikowało, a następnie zaadresowało wszystkie czynniki determinujące osiągnięcie celu globalnego stojącego przed organizacją. Zwykle, aby zapewnić osiągnięcie wspomnianego celu globalnego, wystarczy zidentyfikować kilka strategicznych obszarów, które jeśli są odpowiednio zarządzane, powinny zapewnić osiągnięcie stawianego celu przedsiębiorstwa. Obszary te są nazywane krytycznymi czynnikami sukcesu. Jednym, ale nie jedynym, z wymienionych powyżej obszarów jest strefa zadowolenie klienta. Zadowolenie klienta jest pojęciem dość ogólnym i zbyt mało precyzyjnym, aby można było skutecznie takim obszarem zarządzać. Stąd powstała potrzeba wyłonienia z krytycznych obszarów sukcesu kluczowych wskaźników działalności tzw. KPI (od ang. key performance indicators). KPI są znacznie bardziej precyzyjne od krytycznych czynników sukcesu oraz są mierzalne. Jeżeli w spółce transportowej jako jeden z krytycznych czynników sukcesu wybierzemy zadowolenia klienta (czynnik bezpośrednio niemierzalny) to KPI’em dla tego obszaru będzie na przykład terminowość dostaw, czy poziom cen za świadczone usługi. Metodologia zarządzania przedsiębiorstwem za pomocą wspomnianych KPI’ów polega na identyfikacji kilku (zwykle od 4 do 6) krytycznych czynników sukcesu, a następnie na wyznaczeniu kilku mierzalnych KPI, które jeżeli zostaną osiągnięte to można będzie stwierdzić, że krytyczny czynnik sukcesu został poprawnie zaadresowany. Ilość KPI determinuje ilość kluczowego personelu zarządzającego w przedsiębiorstwie, gdyż w praktyce jeden dyrektor czy manager wyższego szczebla odpowiada za 2 do 5 KPI. Sztuką zarządzania jest właściwa identyfikacja krytycznych czynników sukcesu oraz właściwy dobór KPI, które z jednej strony nie mogą być zbyt liczne, aby uwaga menadżerów nie uległa zbyt dużemu rozproszeniu na różnych działaniach, a z drugiej strony powinny być one wystarczająco liczebne, by swoim pomiarem objąć wystarczający obszar gospodarczy, który jeśli jest prawidłowo zarządzany powinien zapewnić przedsiębiorstwu osiągnięcie wyznaczonego celu.

Artykuł zawiera 29620 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka