Indykatory mobilne GIS w analizie ruchu miejskiego
- Janowski Artur, Szulwic Jakub
- Kategoria: Transport i spedycja
Technologiczna dostępność pozycjonowania GNSS (ang. Global Navigation Satellite System) w tym szczególnie GPS-NAVSTAR (ang. Global Positioning System - NAVigation Signal Timing And Ranging), szerokie wykorzystanie narzędzi i algorytmów z zakresu systemów informacji przestrzennej (GIS, ang. Geographic Information System) oraz potrzeba zaspokojenia oczekiwań społeczeństwa informacyjnego powoduje znaczący rozwój obsługi informatycznej korporacji taksówkarskich.
Podjęcie w artykule tego tematu wiąże się z zauważalnym postępem także w tym segmencie transportu indywidualnego w miastach. Wraz z informatyzacją korporacji taxi, agregacją przedsiębiorstw taksówkarskich w zakresie formalnym (łączenie korporacji) i platform zarządzających (wspólna obsługa zgłoszeń, korzystanie z kompatybilnych systemów obsługi pasażerów) pozwala na przełożenie pozycjonowania pojazdów taxi na analizę potoków i sieci transportowych w miastach.
W obszarze miejskim można wydzielić komunikację zbiorową i indywidualną. Specyfika transportu taxi polega na niejednoznaczności w przypisaniu do jednej z tych grup. Ze względu na ogólne przepisy ruchu drogowego oraz sposób korzystania z pasa drogowego można traktować taksówki jako transport indywidualny, jednakże występują sytuacje, gdy pasy komunikacji miejskiej (tzw. bus pasy) są udostępniane przynajmniej w części obszaru miasta dla taxi (Łódź, Warszawa: pasy bus + taxi). W zasadzie jest to jednak atut dodatkowy zwiększający możliwość wykorzystania analizy ruchu taksówek w badaniach i optymalizacji sieci transportowej miasta.
Analiza problemu
W opracowaniach związanych z modelowaniem transportu w miastach szczególne znaczenie społeczno-gospodarcze ma analiza transportu zbiorowego na obszarze miast. Dodatkowo jako podstawowy i jednocześnie najważniejszy parametr wpływający na modelowanie podróży wskazywana jest prędkość (średnia) jazdy. Parametr ten rzeczywiście ma decydujące znaczenie w kontekście planowania i oceny przepustowości oraz modelowania potoków ruchu dla rozwiązań obszarowych. Zasadniczo jednak celem modelowania oraz analizy przejazdu jest ostateczna pozytywna weryfikacja procesu podróży przez indywidualnego użytkownika systemu transportowego.
Podczas oceny podróży przez użytkowników przestrzeni miejskiej, korzystających z dostępnych środków transportu, występują dwa główne parametry służące do oceny jakości systemu transportowego: cena i czas przejazdu. Każdy użytkownik masowy (rozumiany jako jednostka poszukująca dedykowanych dla siebie rozwiązań, tu jako pasażer korzystający z ogólnej przestrzeni użytkowej miasta w kontekście indywidualnego planowania podróży) samodzielnie definiuje graniczne wartości maksymalnej ceny i najdłuższego dopuszczalnego czasu przejazdu. Elementem wartościującym jest też praca włożona w realizację podróży, przy czym ten parametr najmniej poddaje się weryfikacji matematycznej. W sumie te trzy parametry mają bezpośrednie oddziaływanie na użytkownika masowego i zasadniczo występują równocześnie.
Artykuł zawiera 25340 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka