Zarządzanie zwrotami (return management) w łańcuchu dostaw

Nikt nie podważa faktu, że zwrot towaru nie jest złem koniecznym i problemem, którego należy unikać. Sprawne zarządzanie zwróconymi produktami prowadzi do oszczędności, a także może być źródłem dodatkowych przychodów.
U podstaw tego artykułu leży założenie, że zwrot towaru jest niepożądany, ale też nieunikniony. W związku z czym warto poznać przyczyny zwrotu produktów na różnych etapach przepływu w łańcuchu dostaw oraz możliwości ograniczania zwrotów. Zwroty nie dotyczą jedynie sektora handlu i produktów, które zostały zwrócone przez kupującego lub nie zostały sprzedane, produktów przestarzałych, wycofanych z rynku, które są w nienaruszonym stanie i nadal przedstawiają wartość. Przedsiębiorstwa przemysłowe borykają się ze zwrotami w produkcji. Warto usystematyzować dostępną wiedzę w tym zakresie.

Zwrot jako kategoria w łańcuchu dostaw
Zwroty to przeważnie skutek problemów występujących w łańcuchu dostaw: braku integracji z dostawcą, nietrafionej prognozy sprzedaży, wysokiej dostępności towaru na półce, polityki zakupowej, liberalnej polityki zwrotów itp. [Bernon, Rossi i Cullen, 2011]. Produkty sprzedane wracają do sklepu i do wcześniejszych ogniw łańcucha dostaw z tytułu reklamacji, gwarancji czy wycofania partii z powodu usterek. W przypadku detalisty towar niesprzedany, wracający z półek z powodu starzenia się produktów czy przez "przestrzeloną" prognozę sprzedaży jako nadmierny zapas, również powoduje niepotrzebne koszty. Zwrot towaru czyli wsteczny przepływ produktów od klienta do poprzednich ogniw łańcucha dostaw, nie jest procesem nowym. Tak jak w tradycyjnym przepływie towarów w kierunku od dostawcy do klienta, fazy przepływu produktów w łańcuchu dostaw mają swój odpowiednik w kierunku odwrotnym. Produkty trafiają więc od konsumenta do detalisty i od dystrybutora do producenta. (...)

 
Artykuł zawiera 12650 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka