Koncepcje zarządzania siecią przedsiębiorstw

Aby być skutecznym w osiąganiu sukcesu rynkowego, przedsiębiorstwa powinny postrzegać relacje z innymi podmiotami przez pryzmat szerszy niż tylko dwustronna współpraca z najbliższymi dostawcami oraz nabywcami. Koniecznym zatem wydaje się zwrócenie uwagi również na relacje z podmiotami pośrednio powiązanymi z danym przedsiębiorstwem. Te wielostronne współzależności (bezpośrednie oraz pośrednie) określane są mianem powiązań sieciowych. Dla przedsiębiorstw funkcjonujących w ramach określonej sieci istotnego znaczenia nabiera kwestia zarządzania ową siecią. Celem artykułu jest przedstawienie dwóch przeciwstawnych koncepcji w tym obszarze. Jedna zakłada, że sieci przedsiębiorstw, ze względu na swoją specyfikę, nie są strukturami, którymi może zarządzać pojedyncze przedsiębiorstwo. Druga koncepcja wskazuje, że sieci mogą oraz powinny być zarządzane przez jeden podmiot rynkowy.

Istota sieci przedsiębiorstw
Przez sieć rozumie się zbiór węzłów oraz relacji zachodzącymi między nimi [Fomburn, 1982]. Na gruncie nauk o zarządzaniu przez węzły rozumie się podmioty rynkowe, które pozostają ze sobą w określonych relacjach. W konsekwencji siecią określa się oddziałującą na siebie grupę zróżnicowanych podmiotów rynkowych [Holmlund, Tornroos, 1997]. Każdą sieć przedsiębiorstw należy zatem rozpatrywać przez pryzmat dwóch zmiennych: typu podmiotów ją tworzących oraz charakteru powiązań pomiędzy nimi. Z punktu widzenia pojedynczego przedsiębiorstwa należącego do sieci można wyróżnić następujące grupy uczestników sieci: klienci, dostawcy, konkurenci oraz firmy wspierające, do których zalicza się np. agencje rządowe wspierające rozwój biznesu.

Drugim istotnym elementem każdej sieci podmiotów rynkowych są zachodzące pomiędzy nimi relacje biznesowe. W literaturze traktującej o sieciach przedsiębiorstw tego typu relacje definiowane są głównie w duchu działań o charakterze kooperacyjnym a nie konkurencyjnym. I tak: relacje biznesowe traktowane są jako silne powiązania pomiędzy podmiotami rynkowymi, których celem jest obniżka kosztów działalności oraz zwiększenie wartości oferowanych produktów [Anderson, Narus, 1991]. Ponadto tworzenie relacji wymaga istotnych nakładów czasu, oraz środków finansowych. Dzięki nim przedsiębiorstwa mogą wspólnie pozyskiwać jak również tworzyć niezbędne zasoby. Co ciekawe kooperacyjny charakter powiązań uczestników sieci odnosi się również do tych podmiotów, które poza siecią ze sobą konkurują. Współpraca zachodząca pomiędzy konkurentami w ramach określonej sieci podmiotów określana jest mianem kooperencji lub koopetycji.


Artykuł zawiera 23610 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka