Wyznaczanie poziomu informacyjnego dla odnawiania zapasu w warunkach nieciągłego przeglądu jego stanu

Przesłanki modyfikacji klasycznej formuły na obliczanie poziomu informacyjnego zapasu w przypadku nieciągłego przeglądu stanu zapasu
Odnawianie zapasu oparte na poziomie informacyjnym (punkcie ponownego zamówienia, ang. Reorder Point) jest - obok przeglądu okresowego - jednym z dwóch podstawowych sposobów zamawiania. Jego realizacja zasadza się na prostej regule: złożenie zamówienia w stałej, uzgodnionej wcześniej z dostawcą wielkości, w chwili gdy poziom zapasu wolnego (dysponowanego) osiągnie obliczony poziom informacyjny ZI [2,3]:

gdzie:

P - średni popyt w przyjętej jednostce czasu (na przykład dzień, tydzień),
T - czas cyklu uzupełnienia zapasu,
ZB - zapas zabezpieczający (uwzględnia możliwe losowe zmiany popytu oraz czasu cyklu uzupełnienia) zależny od popytu P, czasu cyklu uzupełnienia T oraz:
- Poziomu obsługi - współczynnik bezpieczeństwa
- Odchylenia standardowego popytu σ_p
- Odchylenia standardowego czasu T - σ_T.

Zarówno formuła, jak i sama zasada realizacji takiego odnawiania zapasu są bardzo proste i są szeroko stosowane w praktyce. Jednak właśnie tam obserwuje się często odstępstwa rzeczywistych wyników (zwłaszcza rzeczywistego poziomu obsługi) od przyjętych założeń. Z pewnością, jedną z częstszych i ważniejszych przyczyn są znaczące różnice pomiędzy rzeczywistym rozkładem popytu, a rozkładem zakładanym w obliczeniach wielkości zapasu zabezpieczającego. W tym artykule zwrócona zostanie uwaga na inne możliwe przyczyny tego niekorzystnego zjawiska.

 Errata.