Bezpieczeństwo energetyczne Unii Europejskiej i Polski

Aspekt energetyczny obejmuje bilansowanie strony popytowej i podażowej, zagadnienia techniczne związane z infrastrukturą techniczną i jej zarządzaniem oraz dywersyfikację dostaw surowców energetycznych. Aspekt ekonomiczny (rynkowy) bezpieczeństwa sprowadza się przede wszystkim do zapewnienia akceptowanej przez odbiorców końcowych ceny użytecznych nośników energii, określonych w umowach cywilnoprawnych lub w taryfach. Aspekt ekologiczny bezpieczeństwa wiąże się z troską o zachowanie w należytym stanie środowiska naturalnego dla przyszłych pokoleń i związany jest z takimi zagadnieniami, jak rozwój odnawialnych i skojarzonych źródeł energii oraz nowych "czystych" technologii wytwarzania.

Europejski rynek energii
Obecny popyt na energię w Unii Europejskiej liczącej 27 członków jest zapewniany w 36% przez ropę naftową, w 24% przez gaz ziemny, w 18% przez węgiel, w 13% przez paliwa jądrowe oraz w blisko 8% przez odnawialne źródła energii. Na przestrzeni lat 1999-2009 zależność energetyczna (relacja importu netto do całkowitego zużycia energii pierwotnej) UE jako całości wzrosła z 45,1% do 53,9 %. Oczywiście w poszczególnych państwach Unii sytuacja ta kształtuje się odmiennie. Są kraje o prawie 100% zależności od importu - Cypr, Malta, Luksemburg, kraje o niewielkiej zależności, do których należy Wielka Brytania, Rumunia, Estonia, Czechy, Polska oraz kraje będące importerami paliw, których reprezentantem jest Dania. Głównym źródłem importu ropy naftowej do UE jest Rosja. W 2009 r. 31,1% sprowadzanej ropy pochodziło właśnie z tego kraju. Na drugim miejscu plasuje się Norwegia, z której sprowadzono 14,2% zakupionej poza obszarem Unii ropy. Kolejne miejsca zajmują kraje arabskie (ok. 22%), dalej Kazachstan (5%) oraz Nigeria (4,2%). Warto zwrócić uwagę na fakt, że wzrasta import ropy z Rosji, Kazachstanu i Azerbejdżanu, maleje natomiast z państw Zatoki Perskiej. (...)