Zarządzanie projektami badawczymi systemów logistycznych w transporcie miejskim

Zrównoważony rozwój transportu został zdefiniowany tu jako "rozwój, odpowiadający potrzebom dnia dzisiejszego, który nie ogranicza zdolności transportowych przyszłych pokoleń do zaspokajania ich potrzeb w zakresie mobilności". Strategia jest głównym narzędziem polityki rozwoju w badaniach systemów transportowych, prowadzonych przez uczelnie i jednostki badawczo-rozwojowe i wyznacza zakres działań podejmowanych przez odpowiednie władze, a także stanowi punkt odniesienia dla inicjatyw oraz dokumentów o charakterze planistycznym, przestrzennym i programowym, podejmowanych i tworzonych na poziomie krajowym, regionalnym, lokalnym, a także przez środowiska uczelniane.

Jednak tematyka planu rozwoju strategicznego nie może ograniczać się wyłącznie do transportu zbiorowego, bez zubożenia jego wyników, bowiem transport zbiorowy jest tylko częścią systemu transportowego miasta, aglomeracji lub regionu; przemieszczenia mieszkańców dokonywane są tam również transportem indywidualnym oraz pieszo. Istotnym zagadnieniem jest także konieczny transport ładunków, który zwłaszcza w dużych aglomeracjach miejskich wpływa na kształt planu rozwoju strategicznego.
Plan rozwoju strategicznego danego miasta powinien być zgodny z ogólnymi założeniami z Polityki Transportowej Państwa Polskiego na lata 2006-2025. Powinien on zwłaszcza umożliwiać społeczeństwu (mieszkańcom jak i osobom spoza miasta lub regionu) realizację prawa do mobilności. Tworząc w planie warunki do realizacji prawa mobilności należy mieć na uwadze wykorzystanie różnych podsystemów transportowych. Celowe jest elastyczne podejście i odrzucenie schematycznego myślenia polegającego na stawianiu samochodów osobowych, czy szerzej trakcji spalinowej, w opozycji lub jednoznacznie negatywnym świetle względem transportu zbiorowego, czy też bezemisyjnych sposobów przemieszczeń (np. rowerami). Transport samochodowy stał się elementem życia ludzi, częścią przestrzeni miast i regionów i jest kluczowym narzędziem realizacji prawa mobilności - jednocześnie narastająca kongestia oraz inne efekty zewnętrzne nie dość, że ograniczają mobilność, to dodatkowo są źródłem spadku efektywności systemu transportowego, konkurencyjności oraz pogarszania się jakości życia. (...)