Metoda wyznaczania stawek transportowych
- Andrzej B. CHOJNACKI
- Kategoria: Transport i spedycja
W artykule przedstawiono metodę wyznaczania stawek transportowych w oparciu o analizę kosztów funkcjonowania systemu transportowego przypadających średnio na jednostkę czasu oraz na jeden środek transportowy. Koszty te zostały obliczone z punktu widzenia właściciela systemu transportowego z uwzględnieniem procesu eksploatacji środków transportowych. Zaproponowano dwa sposoby przybliżania tych kosztów jako funkcji intensywności użytkowania środków transportowych. Przedstawiono oszacowania dolne opłacalnych stawek transportowych dla klientów zewnętrznych w zależności od przyjętego sposobu ustalania taryfy transportowej. Całość rozważań przeprowadzono przy założeniu stacjonarności oraz deterministycznego charakteru procesów transportowych.
1. EKSPLOATACJA ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH
Długość odcinka czasu pomiędzy chwilą zakupienia środka transportowego i wprowadzenia go do systemu, a chwilą jego wymiany na nowy środek transportowy będziemy oznaczali symbolem T i nazywali okresem eksploatacji środka transportowego.
Symbolem ϑ oznaczać będziemy łączną długość odcinków czasu przebywania środka transportowego w systemie obsługi technicznej. Gdy środek transportowy nie podlega obsłudze technicznej mówimy, że jest on użytkowany. Średnią łączną długość wszystkich odcinków czasu użytkowania środka transportowego będziemy nazywali czasem użytkowania i oznaczali symbolem Θ . W takim razie:
T =Θ+ϑ Łączne długości odcinków czasu, gdy środek transportowy znajduje się w różnych innych od obsługi stanach oznaczymy odpowiednio symbolami:
Θ pr - czas pracy środka transportowego tzn. długość wszystkich odcinków czasu, w których środek transportowy wykonuje zadanie przewozowe;
Θ doj - czas dojazdów tzn. długość wszystkich odcinków czasu, w których środek transportowy dojeżdża do miejsc, skąd będzie wykonywane zadanie przewozowe, oraz powraca do miejsca, z którego będzie kierowany do wykonywania kolejnego zadania;
Θ post - czas postojów tzn. długość wszystkich odcinków czasu, w których środek transportowy jest w dyspozycji klienta systemu przewozowego, ale nie jest w ruchu, czyli ma postój zlecony przez tego klienta;
Θocz - czas oczekiwania tzn. długość wszystkich odcinków czasu, w których środek transportowy oczekuje na podjęcie wykonywania zadań zlecanych przez klienta. (...)
Długość odcinka czasu pomiędzy chwilą zakupienia środka transportowego i wprowadzenia go do systemu, a chwilą jego wymiany na nowy środek transportowy będziemy oznaczali symbolem T i nazywali okresem eksploatacji środka transportowego.
Symbolem ϑ oznaczać będziemy łączną długość odcinków czasu przebywania środka transportowego w systemie obsługi technicznej. Gdy środek transportowy nie podlega obsłudze technicznej mówimy, że jest on użytkowany. Średnią łączną długość wszystkich odcinków czasu użytkowania środka transportowego będziemy nazywali czasem użytkowania i oznaczali symbolem Θ . W takim razie:
T =Θ+ϑ Łączne długości odcinków czasu, gdy środek transportowy znajduje się w różnych innych od obsługi stanach oznaczymy odpowiednio symbolami:
Θ pr - czas pracy środka transportowego tzn. długość wszystkich odcinków czasu, w których środek transportowy wykonuje zadanie przewozowe;
Θ doj - czas dojazdów tzn. długość wszystkich odcinków czasu, w których środek transportowy dojeżdża do miejsc, skąd będzie wykonywane zadanie przewozowe, oraz powraca do miejsca, z którego będzie kierowany do wykonywania kolejnego zadania;
Θ post - czas postojów tzn. długość wszystkich odcinków czasu, w których środek transportowy jest w dyspozycji klienta systemu przewozowego, ale nie jest w ruchu, czyli ma postój zlecony przez tego klienta;
Θocz - czas oczekiwania tzn. długość wszystkich odcinków czasu, w których środek transportowy oczekuje na podjęcie wykonywania zadań zlecanych przez klienta. (...)
Artykuł zawiera 22757 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 4/2011
Ściągnij załącznik:
Zaloguj się by skomentować