Badanie i ocena wpływu skuteczności realizowanych napraw na niezawodność i efektywność działania systemu transportowego

Systemy transportowe, a w szczególności środki transportu w nich eksploatowane, są źródłem różnego rodzaju zagrożeń: życia i zdrowia ludzi oraz degradacji środowiska naturalnego. Czynniki eksploatacyjne oddziałujące na elementy obiektów technicznych wywołują niekorzystne zmiany wartości istotnych cech elementów powodując ich uszkodzenia. Wśród czynników wymuszających można wyróżnić czynniki wynikające z niewłaściwego działania człowieka oraz wynikające z oddziaływań otoczenia na obiekty techniczne. Uszkodzenia są zdarzeniami, które mają istotny wpływ na obniżanie niezawodności i efektywności działania pojazdów. W opracowaniu, uszkodzenie zdefiniowano jako przekroczenie dopuszczalnych wartości granicznych przez istotne cechy opisujące obiekt techniczny. Na podstawie zrealizowanych badań eksploatacyjnych, dotyczących chwil wystąpienia uszkodzeń stwierdzono, że zbiór uszkodzeń można podzielić na podzbiory uszkodzeń pierwotnych oraz wtórnych. Wyniki badań wykazały, że przyczyną powstawania uszkodzeń wtórnych są, z reguły, niewłaściwie realizowane naprawy uszkodzeń pierwotnych. Uszkodzenia pierwotne są niezależne od siebie i występują w sposób losowy. Uszkodzenia wtórne natomiast są zależne od siebie, ponieważ ich występowanie jest uwarunkowane wcześniejszym wystąpieniem uszkodzenia pierwotnego i skutkiem niewłaściwej jego naprawy lub niewłaściwej naprawy kolejnego uszkodzenia wtórnego.