Identyfikacja i prawne instrumenty zapobiegania ryzyka w transporcie produktów rolno-spożywczych - cz. 2

W pierwszym przypadku odnoszą się one do ogólnych zasad wyrażonych w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 roku o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz ustawie z dnia 21 grudnia 2001 roku o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (dalej: ujhars) a ponadto do rozwiązań przyjętych w ustawie z dnia 6 września 2001 roku o ruchu drogowym oraz rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 19 września 2003 roku w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie składowania i transportu głęboko mrożonych artykułów rolno-spożywczych. Ponadto, w ramach regulacji wertykalnej, ustawodawca implementował wiele, często rozproszonych przepisów prawnych na przykład w zakresie wymagań higienicznych transportu poszczególnych produktów (na przykład cukru, mięsa, tłuszczów).

Ustawa o ruchu drogowym przewiduje kontrole wykonywania transportu, jego poprawności od strony technicznej oraz personalnej. Ustawodawca wyraźnie wskazuje w art. 92, że podmiot wykonujący przewóz drogowy lub inne czynności z nim związane, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy lub przepisów o ochronie zwierząt, oraz o bezpieczeństwie żywności i żywienia, podlega karze pieniężnej w wysokości od 50 zł do 15 000 zł.
Wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny także spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej w odniesieniu do ich składowania i transportu (art. 4 oraz art. 9 ujhars).

Organem kontrolnym jest Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. Jej zadaniem jest sprawdzenie czy:
1) artykuły rolno-spożywcze spełniają wymagania w zakresie jakości handlowej,
2) produkty są składowane lub transportowane w sposób zapewniający zachowanie tejże jakości,
3) ilość i jakość składowanego artykułu rolno-spożywczego są zgodne z ustalonymi warunkami składowania.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 1/2012.