Finansowanie łańcucha dostaw (SCF) na przykładzie rynku amerykańskiego
- Iwona Okrasińska
- Kategoria: Logistyka
Koncepcja łańcucha dostaw zakłada projektowanie, realizowanie i kontrolowanie przepływów produktów w całym procesie, utożsamianym z "jednym" przedsiębiorstwem. Alokacja działań oraz kosztów następuje tam, gdzie jest to zasadne z punktu widzenia optymalizacji całego łańcucha dostaw. Działania takie mają doprowadzić do wzrostu efektywności ekonomicznej poszczególnych przedsiębiorstw i ich sieci poprzez eliminowanie barier, wzrost integracji i koordynacji oraz maksymalizacji wartości dodawanej na każdym etapie łańcucha dostaw do produktu oczekiwanego przez klienta. Z początkiem lat 90. ubiegłego wieku wzrosło zainteresowanie optymalizacją procesów zarządzania zintegrowanym łańcuchem dostaw. Sukces zarządzania łańcuchem dostaw jest determinowany integracją i koordynacją następujących przepływów: informacji, produktów i gotówki. O ile wyrażenie "Supply chain" (łańcuch dostaw) ma ugruntowane miejsce w języku biznesu, to coraz częściej można spotkać termin "Supply chain finance" (SCF), co można przetłumaczyć jako finansowanie łańcucha dostaw. SCF można ogólnie zdefiniować jako: zestaw rozwiązań z zakresu usług i technologii, które łączą kupujących, dostawców oraz instytucje finansujące, tak, aby poprawić przejrzystość, obniżyć koszt finansowania, dostępność środków pieniężnych w łańcuchu dostaw.
Można zauważyć kilka rozwijających się trendów w ramach następujących obszarów:
-
wiedza na temat SCF,
-
synteza płatności, należności i zapasów,
-
technologia,
-
globalizacja.
Kluczowym czynnikiem ograniczającym optymalizację finansowania łańcucha dostaw na rynku amerykańskim jest brak wiedzy na temat najlepszych praktyk SCF. Poza tym, zauważono brak współpracujących technologii do zarządzania procesami, występowanie ograniczeń ze strony wewnętrznego IT (technologie informatyczne) dla wsparcia wymaganego systemu, trudności w oszacowaniu potencjalnych oszczędności wynikających z realizacji programu SCF i opory ze strony partnerów w łańcuchu dostaw.
Według badań przeprowadzonych na rynku amerykańskim, tylko 13% przedsiębiorstw aktywnie używa technik SCF do poprawy Cash Flow i poprawy dostępu do kapitału w finansowaniu łańcuchów dostaw, a nie więcej niż 2/3 badanych organizacji jest w fazie badania i rozpoznania tych technik. Wzrost wartości jest nadrzędnym celem każdego przedsiębiorstwa. Realizacja wyżej wymienionego celu jest uwarunkowana wieloma czynnikami, które zostały przedstawione na rysunku 2.
Wzrost wartości przedsiębiorstwa jest determinowany przez poziom samofinansowania oraz wzrost i zysk przedsiębiorstwa, przy posiadaniu przez nie płynności finansowej. We współczesnej gospodarce rynkowej niezbędnym jest dążenie przez przedsiębiorstwo do zwiększania płynności środków finansowych. Zwiększenie ruchu pieniądza, poprzez jego szerszy i silniejszy strumień, pozwala zwiększyć efektywność gospodarki finansowej. Dzięki temu, z jednej strony uzyska się zmniejszanie kosztów użycia kapitałów własnych i obcych, z drugiej zaś zwiększenie siły inwestowania w poszczególnych kierunkach działalności gospodarczej firmy. Determinantami płynności są: umiejętność zarządzania zasobami finansowymi, zapasami (materiałami, produkcją nie zakończoną, wyrobami gotowymi, towarami) i należnościami oraz źródła zasilania finansowego przedsiębiorstwa.
Źródłem kapitału wytworzonego, który jest wyznacznikiem między innymi poziomu samofinansowania działalności gospodarczej ze źródeł własnych, a w konsekwencji wzrostu własności posiadanych aktywów ogółem oraz coraz wyższych wyników finansowych osiąganych przez przedsiębiorstwo, jest kapitał pracujący, zwany również aktywami obrotowymi netto. Jego wartość bezpośrednio decyduje o szeroko rozumianym rozwoju przedsiębiorstwa, a mianowicie o:
-
rozwoju bezpośrednim - poprzez finansowanie własne aktywów ogółem w przedsiębiorstwie,
-
rozwoju pośrednim - poprzez spłatę zadłużenia długoterminowego.
Należy podkreślić za M. Krajewskim, że wzrost wielkości kapitału pracującego należy ocenić pozytywnie, jeżeli mamy do czynienia z przyrostem płynnych aktywów obrotowych, w krótkim czasie zamienialnych na gotówkę. W przeciwnym wypadku w przedsiębiorstwie występuje nadpłynność finansowa, związana ze stopniowym zamrażaniem środków finansowych w aktywach obrotowych, a w szczególności w zapasach i należnościach. Na podstawie badań przeprowadzonych wśród globalnych przedsiębiorstw handlowych, Global Business Intelligence (