Etykieta logistyczna GS1 w sieci dostaw NETTO - najczęściej popełniane błędy na etykietach

Podstawowym celem wprowadzenia etykiety była chęć przyspieszenia i zautomatyzowania czynności przyjęcia dostaw zewnętrznych, które zostały sprowadzone do odczytania wygenerowanej przez dostawcę etykiety za pomocą terminala radiowego wyposażonego w skaner kodów kreskowych oraz automatycznego wprowadzenia odczytanych danych do eksploatowanego w NETTO systemu informatycznego SAP.
Sprawne generowanie przez dostawców etykiety logistycznej było możliwe pod warunkiem właściwego jej zaprojektowania, określenia zasad jej stosowania i odpowiedniego przygotowania się dostawców od strony technicznej i organizacyjnej. W tym celu sieć NETTO zwróciła się do Instytutu Logistyki i Magazynowania - polskiej organizacji krajowej GS1, który najpierw dokonał rozpoznania wszystkich możliwych wariantów etykiet, wynikających ze sposobu ich konfiguracji i rodzaju towarów umieszczanych na paletach, a następnie podjął się zadania wdrożenia stosowania etykiety u dostawców, uwzględniając oczekiwania NETTO oraz zgodność ze światowymi standardami systemu GS1. Zaprojektowana i wdrażana przez ILiM etykieta logistyczna ma cechy uniwersalne i może być wykorzystywana w szerokiej działalności logistycznej, w dostawach do innych odbiorców, a także, co jest bardzo istotne, do usprawnienia wewnętrznych procesów magazynowo-dystrybucyjnych u dostawców.

Część dostawców zdecydowała się na samodzielne wdrożenie etykiety logistycznej, realizując to przedsięwzięcie bądź to siłami własnych działów logistyki i IT, bądź to angażując firmy zewnętrzne. W wielu przypadkach okazało się, że podejście to nie jest efektywne, ponieważ zarówno sami dostawcy, jak i obsługujące je firmy nie posiadają wystarczającej wiedzy i kompetencji w tym zakresie. Instytut Logistyki i Magazynowania - GS1 Polska, analizując takie etykiety, stwierdził występowanie różnego rodzaju błędów, które zasadniczo można podzielić na dwie kategorie - błędy techniczne i merytoryczne.

Przykładami błędów technicznych są:

• zastosowany kod kreskowy nie był standardowym kodem GS1-128, a na przykład zwykłym kodem 128 (code 128). W skrócie, różnica polega na tym, że kod GS1-128 jest specjalną odmianą kodu 128. Kod GS1-128 jest stosowany w połączeniu ze standardowymi Identyfikatorami Zastosowania w celu przedstawiania danych wymaganych na etykiecie logistycznej GS1. Kod kreskowy GS1-128 jest odróżniany od kodu 128 poprzez zastosowanie znaku specjalnego Funkcja 1 (FNC1) na pierwszej pozycji w symbolu kodu 128, zaraz po znaku Start. Jeżeli znak FNC1 nie zostanie zastosowany na początku każdego symbolu, kod kreskowy nie spełnia wymogów systemu GS1.

Poniżej przedstawiono w powiększeniu sekcję pierwszej części kodu kreskowego GS1-128, przedstawiającą znak Funkcja 1 w kolorze niebieskim. Wszystkie dane w każdym kodzie GS1-128 są przedstawiane za pomocą Identyfikatorów Zastosowania GS1 (IZ), w jednoznacznie zrozumiały sposób określających format danych, które po nich następują. Dane te mogą być numeryczne, alfanumeryczne, o stałej lub zmiennej ilości. W zwykłym kodzie 128 dane przedstawiane są w sposób dowolny, zazwyczaj zależny od wewnętrznych ustaleń. Bardziej szczegółowe informacje na temat kodu GS1-128 zawarte są w dokumencie "Specyfikacje Ogólne GS1", w rozdziale 5.3.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 6/2009.