Carl Phillip Gottlieb von Clausewitz - o logistyce

Kariera generała C. P. G. von Clausewitza
Carl Phillip Gottlieb von Clausewitz urodził się 1 czerwca 1780 roku w rodzinie zbiedniałej pruskiej szlachty w Burg koło Magdeburga. W wieku 12 lat, jako kadet, wstąpił do armii pruskiej. W latach 1793-1794 brał udział w wojnie z Francją. W ciągu następnych pięciu lat wypełniał obowiązki garnizonowe. W 1804 roku ukończył z najwyższym wynikiem szkołę dla młodych oficerów w Berlinie, w nagrodę otrzymując stanowisko adiutanta młodego księcia Augusta. Po klęsce Prus w wojnie z Francją, trafił do niewoli. Po powrocie z internowania w 1808 roku, wziął udział w reorganizacji armii pruskiej. W 1810 roku został mianowany profesorem akademii wojskowej, odpowiedzialnym również za edukację wojskową następcy tronu, a także ożenił się z hrabiną Marie von Brühl.
C. P. G. von Clausewitz nie zaakceptował współpracy militarnej Prus i Francji, porzucił armię pruską i wstąpił do armii rosyjskiej. Uczestniczył w bitwie pod Borodino. Po powrocie do Berlina, przywrócony został do stopnia pułkownika. Był ranny w bitwie pod Lützen, gdzie dowodził atakiem kawalerii. Podczas kampanii w 1815 roku Clausewitz był szefem sztabu III Pruskiego Korpusu, który między innymi uniemożliwił połączenie sił francuskich pod Waterloo. W latach 1816 - 1818 pełnił obowiązki w sztabie w Koblencji. W 1818 roku otrzymał awans na stopień generała majora i stanowisko dyrektora akademii wojskowej (Allgemeine Kriegschule) w Berlinie. Wówczas powstają jego najważniejsze prace teoretyczne. Od 1830 roku pełnił obowiązki w Prusach Wschodnich, a następnie organizował kordon sanitarny w celu zatrzymania rozprzestrzeniania się epidemii cholery. Na pozór zdrów, wrócił do Wrocławia, jednak wkrótce umarł na cholerę 16 listopada 1831 roku.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 2/2009.