Filozofia ekologistyki w gospodarowaniu odpadami komunalnymi stałymi - cz. 1. Wstęp do ekologistyki

luty 12, 2009
Rzeczyński Bernard
Kategoria: Logistyka

Odpady jako nieuchronny produkt uboczny bytowania i gospodarowania

Powstawanie odpadów i różnych nieczystości towarzyszy nieodłącznie wszelkim przejawom życia, procesom wytwarzania środków produkcji i środków zaspokajania potrzeb konsumpcyjnych, przygotowania tych środków do zużycia i samemu procesowi zużycia. Przez wrodzony instynkt czystości i porządku ludzie usuwają ze swego otoczenia zbędne, nieużyteczne przedmioty (traktowane ogólnie jako odpady) i nieczystości (zwane też śmieciami). Problem etyki higieny środowiska jest odwieczny. W Księdze Powtórzonego Prawa Mojżesz,

wiodący Izraelitów przez pustynię nakazuje im zachowanie czystości w obozie: Będziesz miał miejsce poza obozem i tam poza obóz będziesz wychodził, zaopatrzysz się w kołek, a gdy wyjdziesz na zewnątrz, wydrążysz nim dołek, a wracając przykryjesz to, czegoś

się pozbył [1]. Zanieczyszczone środowisko zewnętrzne (gleba, woda i powietrze) z podstawy życia ludzkiego przemienia się w ośrodek zagrożenia zdrowia i życia... Gleba, woda i powietrze wskutek zachodzących w nich procesów naturalnych posiadają w pewnych g

ranicach zdolność samooczyszczania, czyli unieszkodliwiania nieczystości. Dopóki one powstają w niedużych ilościach, a niekorzystne warunki nie zmniejszają zdolności samooczyszczania środowiska zewnętrznego, dopóty człowiek może zwracać mniejszą uwagę na p

owstające wokół niego zagrożenie ekologiczne. Wzrasta ono w wielkich skupiskach życia zbiorowego. W obrębie miasta naturalna zdolność samooczyszczania środowiska zewnętrznego ulega ograniczeniu i osłabieniu, gdyż na niewielkim stosunkowo obszarze wszystkie

zjawiska życia społecznego i gospodarczego przebiegają ze zwiększonym natężeniem, a proces powstawania nieczystości staje się ciągły. Urbanizacja wsi sprawia, że te produkty cywilizacji coraz intensywniej pojawiają się również na niej. Logistyka usuwania

wszelkich zanieczyszczeń powstających w sferze bytu i gospodarki jest współcześnie głównym instrumentem racjonalizacji ekologicznego zarządzania środowiskiem, a ich maksymalna utylizacja, podstawowym nakazem optymalizacji gospodarowania zasobami naturalnym

i i przetworzonymi.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 2002/5.

Ostatnio zmieniany w czwartek, 13 wrzesień 2012 13:33

Ściągnij załącznik: