Paletowy problem
- Wojciechowski Adam
- Kategoria: Logistyka
W efektywnie realizowanych procesach logistycznych powszechnie mamy do czynienia z daleko posuniętą mechanizacją prac. Jest to możliwe w wyniku szerokiego wykorzystywania urządzeń pomocniczych, do których należą między innymi różnego rodzaju palety ładunkowe. Wśród nich najbardziej rozpowszechnione są palety ładunkowe płaskie drewniane czterowejściowe, o wymiarach płyty nośnej 800 mm x 1 200 mm, jako urządzenia wielokrotnego użytku. Właśnie w odniesieniu do tych palet ładunkowych pojawił się problem. Wynika on stąd, że w obrocie występują dwie odmiany tego rodzaju palet. Przyznać trzeba, iż wielu użytkowników obie te palety określa jako typu EUR, co nie jest prawdą. Dla zapewnienia ich odpowiedniej jakości, powinny być produkowane w oparciu o szeroko akceptowane normy, czy karty.
Pierwszą z tych odmian stanowią palety ładunkowe płaskie typu EUR (rysunek 1), produkowane w oparciu o kartę Międzynarodowego Związku Kolejowego (Union Internationale des chemins de fer - w skrócie UIC) UIC 435-2: 2005 Standard of quality for a European flat wood pallet, with four entries and measuring 800 mm x 1200 mm (wyd. 8). Karta ta przyjęta została przez jednostki kolejowe oraz organizację European Pallet Association e.V. EPAL (Organizacja Paletowa EPAL), zrzeszone w UIC.
Druga odmiana tych palet ładunkowych powinna być produkowana w oparciu normę ustanowioną przez Europejski Komitet Normalizacyjny CEN (Comité Européen de Normalisation) EN 13698-1:2003 Pallet production specification - Part 1: Construction specification for 800 mm x 1200 mm flat wooden pallets, której odpowiednikiem w Polsce jest norma PN-EN 13698: 2005.
Wymagania dotyczące palet.
Część 1: Wymagania produkcyjne dotyczące palet płaskich drewnianych o wymiarach 800 mm x 1200 mm, ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacyjny. Palety wyprodukowane zgodnie z dokumentami karty UIC oraz PN charakteryzują się określonymi właściwościami, które zestawiono w tablicy 1. Analizując te dwa dokumenty można stwierdzić, że:
1. Paleta wykonana według PN nie ma jeszcze w pełni określonych parametrów nośności. Nośność jej jest jedynie określona dla ładunku rozłożonego równomiernie i jest ona identyczna, jak dla palety typu EUR,
2. Wymiary nominalne obu odmian palet są identyczne. Różnica widoczna jest tylko w zakresie tolerancji dopuszczalnych,
3. Nieznaczna jest różnica występująca w gatunkach drewna, z jakich mogą być wykonywane elementy palet. Można jednak przyjąć, że różnica ta nie ma znaczenia, bowiem większość (93,75%) gatunków drewna wymienionych w PN pokrywa się z zawartymi w karcie UIC,
4. Niezmiernie istotna różnica występuje w zakresie cechowania po szczególnych odmian palet. Wynika to stąd, że produkcją palet typu EUR oraz ich odbiorem mogą się zajmować tylko firmy posiadające specjalną licencję nadaną przez jednostkę upoważnioną przez UIC. Znaki wypalone na skrajnych wspornikach palet typu EUR są prawnie zastrzeżone, a ich zróżnicowanie w zależności od kraju produkcji, przy zachowaniu takiej samej jakości, niezależnie od miejsca wytworzenia. Aktualnie palety typu EUR cechowane są według systemu EPAL, który zgodnie z informacją Polskiego Komitetu Narodowego EPAL (PKN EPAL) przedstawia się jak na tablicy 2. Paleta typu EUR, wyprodukowana w Polsce według systemu EPAL, powinna być oznakowana w sposób pokazany na rysunku 3. Występuje również oznakowanie znakami kolei, czego nie obejmuje system EPAL (tablica 3). Taki stan rzeczy powstał w wyniku tego, że część jednostek kolejowych zrzeszonych w UIC przekazała swoje uprawnienia do EPAL.
Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 2/2008.