E-business w żegludze śródlądowej - cz. 2

Stworzenie systemów informatycznych klasy SCM (supply chain management) w żegludze śródlądowej może przebiegać w ramach następujących modeli:

1. Model armatorski: rozwój systemów własnych dużych przedsiębiorstw armatorskich.

2. Model szyperski: rozwój systemów własnych zrzeszeń rodzinnych firm żeglugowych.

3. Model zewnętrzny: rozwój systemów zewnętrznych (operatorów logistycznych i portowych, przedsiębiorstw przemysłowych i handlowych) zawierających moduł obsługi żeglugi śródlądowej.

Duże przedsiębiorstwa armatorskie oraz zrzeszenia rodzinnych firm żeglugowych budują własne systemy informatyczne, aby móc zarządzać przedsiębiorstwem i procesami przewozowymi przy wykorzystaniu elektronicznej wymiany danych między wszystkimi komórkami organizacyjnymi, w tym z załogami statków rzecznych, jak również z otoczeniem zewnętrznym. Zastosowanie EDI przez armatorów i zrzeszenia następowało i będzie następować przeważnie ze względu na wymogi otoczenia (klientów, operatorów portowych, administrację dróg wodnych). Jeśli miałyby być poniesione nakłady na stworzenie własnego systemu informatycznego jedynie w celu zapewnienia warunków dla elektronicznej wymiany danych z otoczeniem, to koszty użytkowania takiego systemu musiałyby znacznie przewyższać korzyści z tego tytułu. Ograniczałyby się te korzyści jedynie do efektu uproszczenia procesów wymiany danych, a w szczególnych przypadkach do efektów należałoby zaliczyć uniknięcie utraty zleceń od klientów.

W warunkach braku dostępu do odpowiednio dużego kapitału niezbędnego dla utworzenia własnych systemów informatycznych w żegludze śródlądowej mogą zostać zastosowane systemy informatyczne podmiotów zewnętrznych. Na pierwszym etapie rozszerzenie może ograniczać się do zainstalowania w przedsiębiorstwach armatorskich oraz u szyprów urządzeń peryferyjnych systemu oraz software'u służącego do wprowadzania danych i ich elektronicznej transmisji do serwera obsługującego system. Na kolejnym etapie w zewnętrznym systemie informatycznym możliwe jest utworzenie modułów: zarządzania procesami przewozowymi, zarządzania flotą, zarządzania procesami handlowymi w żegludze śródlądowej, rachunku wyników producentów usług przewozowych, zarządzania CRM (Customer Relationship Management).

Dopiero utworzenie własnego systemu informatycznego klasy SCM bądź zapewnienie dostępu do zewnętrznego systemu tej klasy otwiera możliwość uzyskiwania różnorodnych efektów ekonomicznych w przedsiębiorstwach armatorskich i szyperskich w żegludze śródlądowej.