Elektroniczne fakturowanie

Faktura jest najważniejszym dokumentem wymienianym pomiędzy przedsiębiorstwami handlowymi. Ma znaczenie prawne jako podstawa do deklarowania i odliczania podatku VAT, deklaracji dla celów statystycznych, deklaracji eksportowych i importowych.

W czasie opublikowania szóstej Dyrektywy o podatku VAT (77/388/EC) nie było potrzeby ustanowienia jednego zbioru reguł dotyczących fakturowania. Przepisy na temat tworzenia, transmisji i przechowywania faktur pozostawiono w gestii państw członkowskich. Dyrektywa ta zawierała jedynie zobowiązanie podmiotów do wystawiania faktur osobiście. Obecnie sytuacja rynku, wynikająca z upowszechniania praktyk elektronicznego biznesu, wymaga od przedsiębiorców dostosowania do systemów legislacyjnych państw członkowskich. Z problemem tym mają do czynienia ośrodki fakturowania, świadczące usługi dla handlowców. Komisja Europejska 31 października 2003 r. upoważniła organizacje normalizacyjne CEN, CENELEC i ETSI do opracowania ram prawnych fakturowania elektronicznego. Celem tego upoważnienia było stymulowanie prac normalizacyjnych pod kątem efektywnego wdrażania Dyrektywy 2001/115/EC. Z prawnego punktu widzenia handlowcy skorzystają z wdrożenia tej Dyrektywy, która uznaje legalność elektronicznej faktury dla potrzeb poboru podatku VAT w Unii Europejskiej.