Nowe zjawiska i tendencje w logistyce zaopatrzenia

• wzrost kosztów związanych z zaopatrzeniem materiałowym będący efektem zjawiska outsourcingu
• powstanie wielu nowych koncepcji organizacyjnych opartych na założeniach systemowych, w tym w obszarach logistycznych
• dostępność nowych środków technicznych, szczególnie w dziedzinie przetwarzania danych i komunikacji
• uznanie procesu zakupu za jeden ze strategicznych obszarów działalności przedsiębiorstwa i znaczące źródło obniżki kosztów, poprawy jakości oraz usprawnienia procesu produkcji
• rosnąca międzynarodowa konkurencja, która wobec otwierających się nowych możliwości wzrostu efektywności przedsiębiorstwa wyzwala przedsiębiorczość
• wzrost kwalifikacji pracowników, w tym menedżerów potrafiących zrozumieć i ocenić korzyści płynące z nowych koncepcji zarządzania.

Wymienione przyczyny spowodowały, że rozwój logistyki zaopatrzenia zaznaczył się w następujących kierunkach:
• zarządzania globalną siecią zaopatrzenia
• rozwojem koncepcji marketingu partnerskiego i partnerstwa strategicznego z dostawcami
• rozwoju systemów i technologii informacyjnych.

Zarządzanie globalną siecią zaopatrzenia wynika z faktu, że przedsiębiorstwa coraz częściej poszukują za granicą źródeł zaopatrzenia i rynków zbytu swoich wyrobów gotowych. Coraz bardziej postępująca standaryzacja i normalizacja przedmiotu wymiany w zakresie produkcji, transportu czy magazynowania powoduje, iż nie ma konieczności zaopatrywania się na lokalnym rynku, można bowiem dany produkt o takich samych parametrach uzyskać w innym miejscu globu. Zjawisko globalizacji nie jest zjawiskiem nowym. Jest to rezultat homogenizacji społeczeństw mający swe przyczyny w sferze kulturowej, technicznej i politycznej. Jest to jednakże efekt rozwoju kanałów komunikacji, o czym będzie mowa poniżej. Należy mieć na uwadze, że żadne przedsiębiorstwo nie jest wyspą. Posiadając rynek zaopatrzenia ma także rynek zbytu, który jest rynkiem zaopatrzenia dla innych podmiotów, niekoniecznie działających na lokalnym rynku. Rozwijając rynki eksportowe przedsiębiorstwa z różnych krajów odczuwają potrzebę tworzenia efektywnych systemów i sieci logistycznych, rozszerzając jednocześnie zasięg swej działalności zaopatrzeniowej i logistycznej. Przedsiębiorstwa, które przyjęły globalną strategię rozwoju, można podzielić na trzy rodzaje:

1. firmy, których zadaniem jest przemieszczanie dużej ilości surowców z krajów, w których występują nadwyżki, do krajów gdzie istnieje niedobór na te surowce,

2. firmy, które dzięki niskim kosztom robocizny mogą maksymalnie wykorzystać moce produkcyjne,

3. firmy, które zdecydowały się na koncentrację inwestycji w sferze badań i rozwoju oraz produkcji.

Globalizacja zachęciła firmy do racjonalizacji produkcji i zmniejszenia liczby zakładów produkcyjnych oraz

doprowadziła do centralizacji zapasów. Często zauważa się jednak, iż większe korzyści przynosi nie fizyczne grupowanie zapasów w jednym miejscu ale, lokowanie ich blisko nabywcy lub punktu produkcji. Znacznie bardziej istotne wydaje się centralne zarządzanie i monitorowanie przepływu zapasów. Na tym zasadza się idea "wirtualnego" magazynu. Pomysł opiera się na założeniu, że firma może osiągnąć te same oszczędności, jakie uzyskałaby z centralizacji zapasów dzięki informacji, przy zastosowaniu dotychczasowej elastyczności (magazyn w pobliżu odbiorcy).