Zastosowanie teorii ograniczeń w zarządzaniu łańcuchem dostaw - cz. 1
- Rodawski Bartłomiej
- Kategoria: Logistyka
Teoria ograniczeń (TOC - Theory of Constraints) została opracowana przez izraelskiego fizyka E. Goldratt'a w latach 70. ub. stulecia. TOC była po czątkowo koncepcją wykorzystywaną jedynie w środowisku produkcyjnym (harmonogramowanie produkcji), jednak dzisiaj można znaleźć przykłady jej zastosowań zarówno w dystrybucji, zaopatrzeniu, jak też marketingu, a zatem w różnych obszarach zarządzania łańcuchem dostaw.
Zgodnie z podstawowym założeniem teorii ograniczeń, przedsiębiorstwo (łańcuch dostaw) traktowane jest jako zespół wzajemnie powiązanych ze sobą elementów. Każdy element jest zależny od innego, a działa nie całego przedsiębiorstwa (grupy przedsiębiorstw) uzależnione jest od wspólnych wysiłków wszystkich elementów. W każdym systemie można ponadto wyróżnić najsłabszy element - ograniczenie, które warunkuje efektywność działania całego systemu. Twórcy teorii ograniczeń postulują, iż należy zidentyfikować to ograniczenie, a następnie odpowiednio nim zarządzać po to, by poprawić efektywność działania całego systemu.
Ograniczeniem w rozumieniu TOC jest wszystko, co ogranicza zdolności systemu do osiągania celu, którym jest maksymalizacja zysku. Każde przedsiębiorstwo posiada przynajmniej jedno ograniczenie; jeżeli by tak nie było, firmy osiągałyby nieograniczone zyski.
Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 5/2005.