Statek pasażerski, pływający po Pacyfiku w rejonie Nowej Zelandii, wymagał specjalistycznej, kosztownej renowacji lub wymiany łożyska silnika głównego. Armator zwrócił się do swojego agenta koordynującego remont stoczniowy - szczecińskiego oddziału firmy Wilhelmsen Ships Service Sp. z o. o. Rozwiązaniem miało być pozyskanie części z innego statku należącego do armatora (czterokrotnie tańsze niż zakupienie nowego łożyska). Najbliższą jednostką był statek znajdujący się wówczas w jednej ze szczecińskich stoczni. Oba statki charakteryzował ten sam typ silnika głównego i sprzęgła, a specyficzna konstrukcja tych części uniemożliwiała ich pozyskanie bliżej Nowej Zelandii.